دکتر فرزین حلبچی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین، با اشاره به شعار پیشگیری مقدم بر درمان که سرلوحه سیاست‌گذاری‌های سلامت در دنیاست، اظهار کرد: در جهان ثابت شده که سرمایه‌گذاری در زمینه پیشگیری سبب می‌شود بسیاری از هزینه‌های القا شده به نظام درمان و توانبخشی کاهش یابد.

وی افزود: متولیان نظام سلامت کشور نیز معتقدند که پیشگیری مقدم بر درمان است و تبعیت از این اصل به ویژه در سال‌های اخیر با اقبال مواجه شده و بسیاری از برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های حوزه سلامت مبتنی بر آن شده است.

این استاد دانشگاه علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: پزشکی ورزشی نیز از جمله رشته‌هایی است که علاوه بر خدمات درمانی و بازتوانی، بر اصول پیشگیری از بیماری‌ها قرار دارد و در نتیجه سرمایه‌گذاری برای گسترش این رشته و نیز برخورداری از پوشش بیمه می‌تواند ضمن حفظ سلامت افراد جامعه از بسیاری از هزینه‌های درمان جلوگیری کند.

حلبچی گفت: برای مثال فردی که مبتلا به بیماری دیابت است، دارای ریسک‌ ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، کلیوی و چشمی است و ورزش اثر بسیار شناخته شده‌ای برای کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض این بیماری‌ها دارد.

وی ادامه داد: اما اگر یک فرد دیابتی بخواهد در حوزه علمی و تخصصی پزشکی ورزشی از فعالیت‌های ورزشی برخوردار شود، باید هزینه‌های آن را از جیب پرداخت کند و برای پیشگیری از بیماری‌ها از پوشش بیمه‌ای برخوردار نخواهد بود. این درحالی است که خدماتی مانند خرید دارو و بسیاری از خدمات پاراکلینیک مانند تصویربرداری، آزمایشگاه و ... بدون اندیکاسیون برای او انجام می‌شود و همه این خدمات زیر پوشش بیمه قرار دارد.

این متخصص پزشکی ورزشی افزود: این به این معناست که ما اجازه داده‌ایم که بیماری پیشرفت کند و به مرحله‌ای برسد که نیاز به خدمات درمانی در او افزایش یابد و سپس به فکر درمان او می‌افتیم. به این ترتیب، هم نظام سلامت و نیز سازمان‌های بیمه‌گر هزینه‌های گزافی را برای درمان و انجام آزمایش‌ها و اقدامات تشخیصی متحمل می‌شوند. اما اگر با یک اقدام اولیه از خدماتی مانند پزشکی ورزشی که پایه و اساس پیشگیری از بیماری‌ها قرار دارد، حمایت شود، به طور حتم برخورداری از این خدمات، اجازه پیشرفت بیماری‌ها را نخواهد داد.

حلبچی گفت: وضعیت مشابهی برای بیماران قلبی و عروقی نیز وجود دارد و چنان‌چه یک بیمار دچار درد قفسه صدری و آنژین صدری شود، باز هم هیچ پوشش بیمه‌ای برای ورزش درمانی وجود ندارد؛ اما وقتی وضعیت او وخیم‌تر شد و به مرحله‌ای رسید که بای‌پس عروق کرونر برای او انجام شود، آن موقع خدمات بازتوانی قلبی او زیر پوشش بیمه قرار می‌گیرد. با این اوصاف، نظام سلامت و سازمان‌های بیمه‌ای با تحمل هزینه‌های گزاف جراحی، از خدمات بازتوانی قلبی حمایت می‌کنند؛ درحالی که این حمایت اگر همان اول انجام می‌شد، نیازی به طی شدن این مراحل درمانی نبود.