به گزارش آتیه‌آنلاین، مصطفی تنها در این باره به ایرنا گفت:: این اقدام با نظارت سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان انجام خواهد شد. با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه و به‌ویژه نرخ ارز در ماه‌های گذشته، افزایش بیش از پیش قیمت‌ها اجتناب‌ناپذیر است، به‌طور مثال از شهریورماه تاکنون قیمت روغن آروماتیک به عنوان یکی از مواد اولیه اساسی تولید تایر، رشد حدود ۵۰ درصدی داشته است.

وی افزود: با وجود این افزایش، هنوز قیمت مصوب با قیمت‌های رایج بازار فاصله بسیار زیادی دارد که این فاصله قیمتی فقط عاید عوامل واسطه‌ای بازار می‌شود.

تنها ادامه‌داد: به‌طور نمونه، سیم طوقه تایر که در ماه‌های آغازین سال هر کیلو ۹ هزار و ۹۰۰ تومان خریداری می‌شد، اکنون به ۲۳ هزار و ۸۵۰ تومان، نخ «چیفر» از کیلویی ۱۲۰ هزار تومان به ۲۰۰ هزار تومان و هر کیلو دوده از هشت هزار و ۴۰۰ تومان به ۱۵ هزار و ۴۰۰ تومان رسیده است.

سخنگوی انجمن صنفی تایر ایران اضافه‌کرد: این روند افزایشی قیمت‌ها چنان بوده که حتی قیمت هر لیتر روغن فرآیندی که در شهریورماه پنج هزار و ۶۵۰ تومان در هر لیتر بوده، در آبان‌ماه یعنی طی دو ماه به هفت هزار و ۳۰۰ تومان رسیده است و کائوچوی مصنوعی به‌طور هفتگی بیش از دو هزار تومان در هر کیلو افزایش قیمت تجربه کرده، به طوری که از حدود ۱۰ هزار تومان در آغاز سال اکنون به حدود ۳۹ هزار تومان در کیلو رسیده و از طریق بورس به فروش می‌رسد.

وی خاطرنشان‌کرد: اینکه هر یک از شرکت‌ها چقدر به قیمت محصولات خود خواهند افزود، بسته به بازار و رقابت بین شرکت‌ها دارد. با توجه به شناور بودن قیمت مواد اولیه و تغییر هر روزه آنها، شرکت‌ها دیگر نمی‌توانستند محصولات خود را به قیمت ثابت بفروشند، همچنین درخواست افزایش قیمت به سازمان حمایت، ارائه مدارک و مستندات و بررسی آنها و در نهایت موافقت با رشد نرخ‌ها، فرآیندی زمان‌بر بود که این روند زیان تایرسازان را به دنبال داشت.

تنها تاکید کرد: هر چند سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان الزام کرده که شرکت‌ها تولیدات خود را در نهایت با ۱۵ درصد سود به فروش برسانند، اما طی جلسه گذشته تایرسازان با ستاد تنظیم بازار، مسوولان این ستاد خواستند تا در مقطع کنونی افزایش قیمت‌ها بیش از ۵۰ درصد نباشد.

سخنگوی انجمن صنفی تایر ایران در پاسخ به احتمال دامپینگ (ارزان‌فروشی) از سوی شرکت‌ها به منظور کسب سهم بیشتر از بازار، گفت: در این صورت، شرکت‌ها نمی‌توانند برای طولانی‌مدت قیمت‌ها را کمتر از میزان واقعی نگه دارند، زیرا نقدینگی شان اندک بوده و میزان موجودی و دپوی مواد اولیه‌شان هم محدود است.