انزوا و گوشه‌گیری یکی از مهمترین مشکلات بچه‌ها در جوامع کنونی است. از نظر روانشناسی، به حالتی که کودک دائماً ترجیح می‌دهد فعالیت‌های خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام دهد، گوشه‌گیری می‌گویند. کودک منزوی ترجیح می‌دهد به تنهایی بازی کند و کمتر در جمع حضور یابد. بسیاری از عوامل گوشه‌گیری در کودکان به خجالت و کم‌رویی از حضور در جمع بازمی‌گردد. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد بخشی از کم‌رویی و خجالت به عوامل ژنتیکی مرتبط است که قابل درمان است. ابتدا باید مشخص شود علت کم‌رویی کودک و نوع آن کدام است. علاوه بر آن، از کدام روش‌های رفتار درمانی باید برای شکل‌دهی رفتار درست کودک استفاده شود. اهمیت این اختلال، ما را بر آن داشت تا گفت‌وگویی داشته باشیم با دکتر سید محمد علاقبندان؛ روانپزشک کودک و نوجوان که در پی می‌آید.
