یادداشت حاضر به قلم بریدن شیهی (BRADEN SHEEHY) با تمثیلی از اریک زولا جامعه‌شناس آمریکایی پیشنهاد می‌کند تا ریشه مسائل کشورهای جنوب جهانی یا آنطور که در نظریه مدرنیزاسیون نامگذاری شده «در حال توسعه» را فراتر از نقش خود این کشورها و در غارت منابع آنها توسط کشورهای «توسعه یافته» ببینیم. از آنجا که کشورهای الگوی «بازار آزاد» تاریخی متفاوت از تاریخ جنوب جهانی دارند، استفاده از طرحی همسان برای شکوفایی اقتصادی این کشورها به قربانی شدن بهداشت و خدمات عمومی منجر می‌شود. نسخه اخیر «بازار آزاد» همچون نسخه‌های قبلی سرمایه‌داری در حال تبدیل بخش‌های جدیدی از منافع عمومی و محیط زیست به کالا است. نتیجه این غارت و شکوفایی اقتصادی در کشورهای «توسعه یافته» بحران‌هایی در سطح جهانی مانند بحران آب و هوایی است که غرامت آن را همه با هم می‌پردازیم.
سفیر ایران در نشست بشردوستانه شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد در ژنو، نسبت به اجرای تحریم‌های غیرانسانی ظالمانه آمریکا علیه کشورهای در حال توسعه به شدت انتقاد کرد و خواستار اتخاذ تدابیر بین‌المللی برای ایجاد سازوکارهای اثربخشی به‌منظور محافظت از فضای بشردوستانه در برابر چنین اقداماتی شد.
