در بسیاری از سازمانها، جلسات رسمی برای تصمیمگیری و حل مسائل برگزار میشوند، اما پدیدهای پنهان به نام «جلسه پس از جلسه» میتواند نوآوری را به خطر بیندازد. این گفتوگوهای غیررسمی که پشت درهای بسته شکل میگیرند، اغلب ایدهها را تغییر داده، تردید ایجاد کرده و تصمیمات را تضعیف میکنند. نتیجه، ایجاد فضایی از بیاعتمادی، ترس از ابراز عقیده و رکود نوآوری است. با ایجاد فرهنگ گفتوگوی باز، مستندسازی تصمیمات و تقویت مسئولیتپذیری، میتوان این چرخه مخرب را شکست و جلسات را به بستری برای خلاقیت و رشد تبدیل کرد.
مترجم کتاب «علوم اعصاب در رهبری» (مدیریت)، دانش علوم اعصاب را حلقه مفقودهای در آموزش مدیریت بیان کرد؛ زیرا این علم نشان میدهد که چگونه میتوان فرآیندهای شیمیایی عصبی بدن را بهکار برد تا ظرفیت مدیریت افراد تا بالاترین حد ممکن توسعه یابد و امکان نوآوری و رسیدن به اهداف سازمانی میسر شود.