۲۰ بهمن ماه سال ۱۳۹۸، آییننامه تبصره یک ماده هفت قانون کار در هیأت وزیران به تصویب رسید. براساس این آییننامه که ۲۹ سال بعد از تصویب قانون کار مصوب شد، «حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه غیر مستمر دارد، چهار سال است».
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور در خصوص ثبت قراردادهای موقت و کوتاهمدت کار گفت: با استناد با قانون کار به طور طبیعی در کارهایی که جنبه مستمر و دائمی دارند، قرارداد موقت کار نباید جایی داشته باشد.