به نظر می‌رسد همانگونه که سازمان جهانی بهداشت تأکید می‌کند در ارتباط با کارکنان بهداشتی و مراقبتی علی‌رغم تشویق‌ها، سیاست‌گذاران و کارفرمایان تا حد زیادی در وظیفه مراقبت از این کارگران ضروری، به‌ویژه با توجه به سلامت و رفاه روانی آن‌ها شکست خورده‌اند. علت اصلی دهه‌ها کمبود منابع سیستم‌های مراقبت بهداشتی ملی مربوط به انتشار و اجرای چارچوب‌های سیاست نئولیبرالی بوده که ارائه خدمات عمومی از جمله مراقبت‌های بهداشتی را تضعیف کرده است. اکنون با افزایش بی‌ثبات‌کاری، به ویژه در بخش خدمات عمومی که به امنیت شغلی معروف بودند، تضعیف سلامت روان و رفاه کارکنان در این بخش حیاتی با چالش مواجه شده است.
