در دنیای مدرن، کار و شیوه‌ی انجام آن تأثیر مستقیمی بر کیفیت خواب دارد. شیفت‌های کاری نامنظم، سبک زندگی کم‌تحرک و استرس شغلی از مهم‌ترین عواملی هستند که ریتم‌های بیولوژیکی را مختل کرده و منجر به خواب ناکافی و بی‌کیفیت می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهند که شیفت‌های شبانه خطر کمبود خواب را ۶۶ درصد افزایش می‌دهند، درحالی‌که کارهای کم‌تحرک ۳۷ درصد احتمال بروز علائم بی‌خوابی را بالا می‌برند. استرس کاری نیز می‌تواند با بیش‌فعال کردن ذهن، خواب را دشوار کند. این مشکلات نه‌تنها سلامت کارکنان را تهدید می‌کنند، بلکه باعث کاهش بهره‌وری، افزایش غیبت و کاهش کیفیت کار می‌شوند. بنابراین، ایجاد شرایط کاری سازگار با ریتم‌های طبیعی بدن، هم به نفع کارکنان و هم کارفرمایان است.
