کانال پاناما، که به‌عنوان پلی از آب شیرین میان دو اقیانوس عمل می‌کند، در نتیجه تغییرات اقلیمی و کاهش منابع آبی با چالش‌های جدی روبه‌رو شده است. این مسیر حیاتی حمل‌ونقل، به دلیل وابستگی شدید به آب شیرین برای عملکرد گره‌گاه‌های خود، نیازمند مدیریت دقیق منابع آبی است تا بتواند تعادل میان نیازهای محلی و تقاضای جهانی برای تجارت را برقرار کند. تجربه کانال پاناما و پدیده‌های مشابه در رودخانه‌های بزرگ جهان مانند می‌سی‌سی‌پی و راین نشان می‌دهد که کاهش منابع آبی می‌تواند زنجیره‌های تأمین را مختل کرده و رقابت بر سر این منبع محدود را افزایش دهد. همچنین باید درنظر داشت که بهبود بهره‌وری در مدیریت آب، راه‌حل‌هایی عملی و ضروری برای جوامع و کسب‌وکارها ارائه می‌دهد.
