به گزاش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، سیدحسن موسوی چلک با بیان این که از سال ۱۳۳۷ رشته دانشگاهی مددکاری اجتماعی توسط خانم ستاره فرمایان تاسیس شد، اظهار کرد: تا به امروز رشته مددکاری از مقطع کاردانی تا دکترا، تعریف شده است و در حوزه سازمانی نیز شاهد توسعه مددکاری اجتماعی در سازمان‌های مختلف اعم از دولتی، غیردولتی، خصوصی و خیریه‌ای هستیم.

وی با اشاره به عضویت انجمن مددکاران اجتماعی ایران در فدراسیون مددکاران اجتماعی افزود: تاکنون بیش از ۲۰ هزار نفر فارغ‌التحصیل رشته مددکاری اجتماعی شده‌اند و این درحالیست که باتوجه به گستردگی میزان آسیب‌های اجتماعی با کمبود نیرو مواجه هستیم که شاید وجود تعدد چالش‌ها و مشکلات این قشر منجر به عدم تمایل افراد برای تحصیل و فعالیت به صورت تخصصی در این حوزه شده است.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در همین راستا،‌ اقدام به تشریح مشکلات مددکاران اجتماعی در کشور کرد و گفت: حضور افراد غیرمتخصص که فاقد تحصیلات دانشگاهی هستند، در سازمان‌های مختلف یکی از چالش‌های این حوزه است این درحالیست که نبود نیروی متخصص در حوزه مددکاری، منجر به تحقق ارائه خدمات بر مبنای علمی و روش‌ها و مهارت‌ها نمی‌شود، چراکه نگاه سنتی و کار خیر بر کار اصولی غالب خواهد شد.

موسوی‌چلک، نبود امنیت شغلی مددکاران اجتماعی به ویژه در مراکز غیردولتی و خصوصی را از دیگر چالش‌های این قشر عنوان کرد و گفت: مددکاران اجتماعی در مراکز به طور مکرر تغییر می‌کنند و ثبات شغلی ندارند. در بسیاری از مراکز غیردولتی و خصوصی نیز آنها با دریافت حقوق بسیار ناچیز کار می‌کنند این درحالیست که عموما این قشر دچار مشکلات مالی هستند، اما با این وجود، سازمان‌های مرتبط نیز نسبت به این موضوع سکوت کرده‌اند. طبیعتاً نبود امنیت شغلی، موجب تغییر نیروها و کمرنگ شدن ارتباط حرفه‌ای میان مددکاران و مردم خواهد شد.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران،‌ نداشتن تعرفه‌های واقعی برای ارائه خدمات مددکاری اجتماعی در بخش خصوصی را از دیگر چالش‌های این حوزه مطرح کرد و در عین حال نیز به اهمیت صلاحیت حرفه‌ای مددکاران اجتماعی اشاره کرد.

وی در این رابطه گفت: هرکسی که فارغ‌التحصیل رشته مددکاری اجتماعی است، لزوما صلاحیت حرفه‌ای کار با همه گروه‌های هدف و یا موضوعات مرتبط با مددکاری اجتماعی را ندارد. ضعف نظارت تخصصی و حرفه‌ای بر خدماتی که در حوزه مددکاری اجتماعی ارائه می‌شود از دیگر چالش‌های مددکاران است؛ وقتی نظارت بر نحوه ارائه خدمات وجود نداشته باشد، ضعف‌ها به موقع شناسایی نمی شوند. پیچیدگی کار مددکاران اجتماعی به واسطه موضوعات و گروه‌های هدف نیز موضوع دیگری است که باتوجه به چالش‌های پیش‌رو، مورد اهمیت قرار دارد.

وی خاطرنشان کرد: حتی در سازمان‌هایی که خود را پدر و مادر مددکاران اجتماعی می‌دانند مددکاری اجتماعی در اولویت اقدامات، بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هایشان نیست و طبیعی است که با این رویکرد،‌ مددکاری اجتماعی به حاشیه رانده شود.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه مسائلی که اکنون در کشور با آن مواجه هستیم، مسائل اجتماعی است،‌ افزود: طبیعتا مددکاران اجتماعی در حوزه سیاستگذاری و عمل، با صلاحیت‌ترین متخصص برای کار در حوزه اجتماعی هستند. حال آنکه در اولویت نبودن این گروه از متخصصان، می‌تواند تبعاتی را برای جامعه به همراه داشته باشد.

موسوی‌چلک فقر تولید دانش بومی متناسب با شرایط فرهنگی را از دیگر چالش‌های مددکاران دانست و گفت: کار مددکاران اجتماعی باتوجه به نوع فعالیت آنها بسیار سخت و دشوار است. شنیدن درد آسیب‌های اجتماعی مانند قتل، خشونت،‌ کودک‌آزاری، معلول‌آزاری، سالمندآزاری و... استخوان سوز است و این نیازمند این است که سازمان اداری و استخدامی کشور، برخی از حوزه‌های مددکاری اجتماعی را مشمول سختی کار کند.

وی ادامه داد: با وجود این مشکلات اما، سازمان نظام مددکاران اجتماعی در کشور وجود ندارد. این درحالیست که پزشکان، روانشناسان، پرستاران و... نیز بواسطه قانون تاسیس سازمان صنفی خود، دارای محمل قانونی برای دفاع از موارد صنفی خود هستند، اما مددکاران اجتماعی سازمان نظام ندارند و این به معنای «یک بام و دو هوا» است.

وی در پایان اضافه کرد که ضمن تبریک فرا رسیدن روز ملی مددکار اجتماعی به مددکاران اجتماعی ایران زمین، از تلاش‌های همه این عزیزان سپاسگزاری می‌کنم.