به گزارش آتیه آنلاین به نقل از خبرگزاری کار ایران، محمدرضا شالبافان درباره ارائه خدمات سلامت روان به بازماندگان حادثه معدن طبس و خانواده‌های جانباختگان گفت: حادثه معدن طبس بسیار ناراحت‌کننده بود. گذشته از آسیب جانی که به زحمت‌کشان معدن رسید، بازماندگان حادثه و خانواده‌های افراد آسیب‌دیده و جان‌باخته به‌طور جدی در معرض آسیب‌های سلامت روان هستند. با توجه به محل معدن، چهار دانشگاه مختلف در ارتباط با خانواده‌ها بودند و خدمات ارزشمندی به آنان رساندند. به روان‌شناسانی که در شهرهای زحمت‌کشان معدن و خانواده‌های آنان حضور داشتند، آموزش‌های لازم داده شد، محتواهای آموزشی برای آن‌ها ارسال گردید و اکنون نیز این کار درحال انجام است.

وی ادامه داد: البته بحث سلامت روان در حوادث، سوانح و بلایا، مسئله‌ای است که ممکن است در مدت زمانی خیلی طولانی‌تر از آسیب‌های جسمی نیاز به مداخله داشته باشد و ما حتما این را در ماه‌های آینده نیز ادامه خواهیم داد؛ کما این‌که در حال حاضر انجام می‌دهیم. درباره این معادن و محیط‌های بالقوه پرخطر، اکیداً به کارفرمایان محترم پیشنهاد می‌کنیم که سلامت جسمی و روانی نیروها را ارتقا دهند و پیشگیری از سوانح و بلایا در اولویت باشد. ما نیز در دفتر سلامت روانی و اجتماعی هم برای مشاوره دادن به کارفرمایان و وزارت‌خانه‌های مرتبط و هم برای تهیه پیوست‌های سلامت روان برای پروژه‌های صنعتی آمادگی کامل داریم. البته وظیفه ما است که به این افراد به‌عنوان شهروندان ایران، در حوزه سلامت روان خدمت‌رسانی عمومی کنیم.

شالبافان در پاسخ به سؤالی در خصوص اقدامات دفتر سلامت روان وزارت بهداشت برای بازنشستگان گفت: مساله بازنشستگان، بحثی بین سازمانی است. بعضی از این افراد بازنشستگان سایر سازمان‌ها هستند و صندوق‌های بازنشستگی مربوط به آن‌ها در محل‌های مختلف و وزارت‌خانه دیگری قرار دارد. وزارت بهداشت برای تمام جمعیت سالمندی برنامه‌های ویژه‌ای دارد. بحث سلامت روان برای این اشخاص بسیار ارزشمند است و باید به آن توجه کرد. باید حتماً به موارد مختلفی از جمله سلامت شناختی سالمندان دقت شود که در مراکز جامع سلامت و برنامه‌های شبکه‌های بهداشتی این موضوعات مورد توجه قرار گرفته‌اند.
وی افزود: دسته‌ای از اختلالات شناختی اگر در سالمندی به‌موقع و زودهنگام تشخیص داده شوند، اثربخشی مداخلات بر آنان بیشتر می‌شود؛ اما اگر آلزایمر و مشکلات شناختی را در مراحل نهایی تشخیص دهیم ممکن است مداخلات ما بسیار محدود باشد. من باز به حرف اول خود برمی‌گردم و آن بحث آموزش است. اگر خود سالمندان، بازنشستگان و خانواده‌های آن‌ها نسبت به علائم آسیب‌های روان مطلع شوند می‌توانند در صورت مشاهده این علائم سریع‌تر مراجعه کنند. البته نهادهای مختلفی هم در این زمینه فعال هستند؛ امیدوارم با فعالیت بیشتر گام‌به‌گام به سمت سلامت روان پیش برویم.