به گزارش آتیه آنلاین به نقل از ایرنا، عالیه شکربیگی افزود: چنین خانوادهای به طور یقین توان تربیتی، آموزشی و حمایتی از فرزندان به ویژه کودکان ندارد زیرا کودک از زمانی که چشم باز میکند، با بسیاری از آسیبهای اجتماعی همچون اعتیاد آشنا میشود.
به گفته وی، این نوع کودکان شخصیتی شکننده خواهند داشت که در آینده نیز به واسطه داشتن اینگونه شخصیتهای ناپایدار آماده دریافت هرگونه آسیب از همان روزهای کودکی، نوجوانی و جوانی است.
شکربیگی معتقد است: زمانی که اینگونه فرزندان در یک فضای از هم گسسته و با اعضای خانواده گرفتار در آسیبهای اجتماعی همچون اعتیاد بزرگ میشوند، نه تنها نسبت به پدر و مادر بیتفاوت هستند بلکه آیندهای مبهم همراه با انواع آسیبها را تجربه خواهند کرد.
وی افزود: به طور قطع این موضوع در تربیت، شخصیت، نوع نگاه کودک به آینده، تصمیمگیریها، آیندهنگری و آسیبپذیری آنها بسیار موثر خواهد بود.
جامعهشناس حوزه خانواده گفت: خانوادههایی که اعتیاد دارند، حتی نمیتوانند کارکرد اصلی خود را انجام دهند و فرزندانی تربیت میکنند که به لحاظ روانی از میزان اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند.
او افزود: میتوان گفت که یک کودک در حد بسیار ضعیف از سوی این خانوادهها تربیت و تحویل جامعه میشود.
شکربیگی ادامه داد: خروجی خانوادههای دارای پدر یا مادر معتاد، فرزندانی با اعتماد به نفس بسیار پایین، دارای زمینههای افسردگی، اضطراب، استرس، تشنه محبت بوده و برای هرگونه آسیب اجتماعی آماده هستند.
شکر بیگی افزود: فرزندان تربیت شده در این خانوادهها از هر دستاویزی برای پاسخ دادن به محبت دیگران به خودشان پیدا میکنند.
او، درباره اینکه چنین خانوادهای چگونه میتواند کودکی سالم را تربیت کند یا چگونه میشود چنین خانوادهای فرزندانی سرشار از محبت، دوستی، اعتماد به نفس بالا و سربلند در بین دوستان تحویل جامعه دهد؟ گفت: خانوادههای دارای والدین معتاد به ندرت میتوانند خانوادهای موفق در هر زمینهای باشد زیرا برای هر نوع آسیب اجتماعی مهیا هستند.
شکربیگی در پاسخ به این سوال که برای جلوگیری از این آسیب ها بر فرزندان چه باید کرد، گفت: باید برای خانوادههای دارای پدر یا مادر معتاد محیطی به وجود آورد که بتوانند اعتیاد خود را ترک کنند و سلامتی خود را بازیابند.
وی افزود: در مرحله دوم باید نهادهای حمایتی و مددکاران اجتماعی در کنار اینگونه خانوادهها باشند تا بتوانند حمایتهای لازم را از آنان داشته باشند.
شکربیگی فراهم کردن شرایط لازم از سوی نهادهای حمایتی و مددکاران اجتماعی برای ترک اعتیاد والدین را ضروری دانست و گفت: از آنجا که بسیار از این خانوادهها از توان اقتصادی خوبی برخوردار نیستند، بنابراین باید وضعیت معیشتی آنان را هم سامان داد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: باید به شیوهای از این خانوادهها حمایت شود که نهاد خانواده بتواند از اعضای خودش حمایت کند.
این جامعه شناس افزود: برای رسیدن به این هدف همکاری نهادهای مدنی، آموزشی، فرهنگی و حمایتی ضروری است.
او اضافه کرد: حمایت از این خانوادهها برای پشت سرگذاشتن بحران اعتیاد لازمه هر اقدامی است البته رسانهها نیز در این زمینه فعالیت مهمی خواهند داشت و باید به خانوادهها اطلاعرسانی کنند که اعتیاد چه پیامدهای منفی برای اعضای خانواده به دنبال دارد.
نظر شما