تأمین بهموقع منابع علاوه بر اجرای تعهداتی مانند پرداخت مستمری، هزینههای درمانی و بیمهای به صورت آنی، در جهت سیاستگذاری خرید خدمت و اجرای تعهدات کوتاهمدت و بلندمدت، تأمیناجتماعی را یاری میکند. در واقع اجرای تعهدات جاری سازمان تأمیناجتماعی منوط به تأمین منابع از سوی بیمهپردازان است. از آنجا که میزان تعهدات تأمیناجتماعی برای ارائه خدمات به مستمریبگیران و بازنشستگان و همه ذینفعان سازمان، نیازمند برنامههای مشخص است، بنابراین داشتن منابع پایدار حاصل از آورده یا وصول حقبیمه از سوی افراد بیمهشده میتواند این روند را برای تأمیناجتماعی تسهیل کند.
سازمان بزرگ تأمیناجتماعی باید منابع پایدار وابسته به اقتصاد کار و تولید و متأثر از شرایط اقتصادی جامعه را در اختیار داشته باشد تا پایداری سازمانی را محقق کند. البته عوامل تعیینکننده در منابع شامل نوع بیمهشده، رابطه بیمهپردازی، میانگین سنی، جنس و متغیر دستمزد تأثیرگذار است و میتوان ارزیابی درستی از این عوامل در رشد منابع حاصل از تعداد بیمهشدگان جدید داشت.
یکی از مهمترین مسیرهای دستیابی به منابع پایدار در سازمان تأمیناجتماعی، جذب بیمهشدگان جدید با انواع بیمهها بهشمار میرود. در حدود سه سال اخیر توسعه بیمهشدگان جدید با اجرای طرحهای بیمهای در این سازمان محقق شده؛ بهگونهای که ۲ میلیون و ۳۰۰هزار فرد جدید به جمع بیمهشدگان این نهاد اضافه شدهاند.
ناگفته نماند که باید تأثیر افزایش این تعداد بیمهشده در منابع سازمان تأمیناجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. اینها اقداماتی برای مؤثر بودن جامعه آماری مورد نظر در ماندگاری و پایداری سازمان و بررسی بیشتر زمان بازنشستگی گروههای جدید بیمهشدگان به حساب میآید. در چنین شرایطی یکی از مهمترین موضوعات در مباحث بیمهای موردنظر بسیاری از صاحبنظران این عرصه، ضرورت افزایش مشارکت بیمهای از سوی دستگاههای متولی و حتی خود بیمهپردازان برای پرداخت بههنگام حق بیمههاست؛ زیرا این موضوع به تحقق و اجرای به موقع تعهدات همهجانبه تأمیناجتماعی کمک میکند. با توجه به اینکه سازمان تأمیناجتماعی با بسیاری از دستگاهها ارتباط مستقیم و غیرمستقیم دارد، باید یک نظام تعاملی قوی ارتباطی مبتنی بر قانونمندی برای ایجاد منابع و مصارف بین این دستگاهها با این نهاد بیمهای تشکیل شود تا از این طریق تحقق منابع پایدار ممکن شود. درست است که تعداد بیمهشدگان و ورودیهای جدید بیمهشده در رشد منابع تأثیر دارد، اما باید میزان ورودیها و مستمریبگیران را با هم مشاهده کرد؛ چون این دو با یکدیگر ارتباط دارند و به واسطه آنها میتوان برای تأمین منابع پایدار به نتیجه قابل قبول رسید.
همه موضوعات مرتبط با هزینههای سازمان تأمیناجتماعی در بخشهای مختلف باید با هم دیده شود؛ زیرا این مسائل به هم مرتبط هستند. باید علاوه بر ورودیها یعنی تعداد بیمهشدگان جدید، حتماً روی خروجیها به عنوان افراد مستمریبگیر و بازنشسته تأمیناجتماعی هم برنامههای هدفمندی وجود داشته باشد تا سازمان به نوعی به تعادل در منابع و مصارف و عدالت اجتماعی دست یابد. در حال حاضر بیش از ۱۵میلیون و ۷۰۰هزار بیمهشده بخش عمدهای از منابع تأمیناجتماعی را برای صرف هزینههای هنگفت این سازمان در قبال بازنشستگان و مستمریبگیران تأمین میکنند. به همین خاطر نگاه همهجانبه به این گروهها از فعالان عرصه اشتغال و حوزه کسبوکار میتواند در پیشبرد اهداف این نهاد بیمهگر نقش مؤثرتری داشته باشد. نگاه سازمان تأمیناجتماعی فقط نباید به بُعد تأمین منابع از محل وصول حقبیمه باشد، بلکه باید حوزه مصارف و هزینههای این سازمان در حوزه بازنشستگی و مستمریبگیران نیز دیده شود. تأمین منابع پایدار برای رسیدن به همه تعهدات در قبال حدود ۵۳ درصد جامعه ضرورتی انکارناپذیر است و باید با مدنظر داشتن همه جوانب، تأمیناجتماعی به یک پایداری و استواری جهت اجرای همه تعهدات برسد.
نظر شما