سیدحسن موسویچلک در گفتوگو با «آتیهآنلاین» با اشاره به اینکه آزار کودکان یک پدیده جهانشمول است، افزود: «این نیست که بگوییم کودکآزاری تنها خاص کشور ماست بلکه در دیگر کشورهای دنیا نیز این مسئله همراه با مصادیق و انواع آن تقسیمبندیهای متعدد آن وجود دارد.»
این مددکار اجتماعی در خصوص انواع تقسیمبندی کودکآزاری گفت: «منظور از کودکآزاری جسمیکتک و داغزدن، سوءاستفادههای جنسی، تجاوز به قصد لذت جنسی و نمایش آلات جنسی از اشکال کودکآزاری جنسی است. تحقیر، تهدید، مسامحه یا غفلت نیز آزار روحی نامیده میشود. باید تأکید کرد در مسامحه یا غفلت تعمدی در آزار وجود ندارد.»
موسویچلک تأکید کرد: «دو نوع تقسیمبندی خودم به دستهبندیهای موجود اضافه کردم. یکی از آنها آزارهای اقتصادی است که شامل بهرهکشی اقتصادی، اجبار کودکان به مشاغل سخت، زیانآور و منع شده با ساعت کار طولانی و محیط کار ناایمن است. آزار سیاسی نیز شامل استفاده از کودکان برای جاسوسی و یا اجبار به ازدواجهای سیاسی میشود.»
او با اشاره به اینکه عوامل مربوط به آزار در کودکان متفاوت است، افزود: «بعضاً برخی کودکان به دلیل ویژگیهای فردی مانند معلولیت داشتن، ابتلا به بیماری مزمن و یا نداشتن قیافه زیبا و در برخی موارد داشتن والدین ناآگاه و بدون مهارت خاص والدگری ممکن است در معرض اشکال مختلفی از کودکآزاری قرار گیرند.»
موسویچلک افزود: «گاهی اوقات وقوع کودکآزاری ناشی از اختلالات بین والدین است و یا خود پدر و مادر سابقه آزار در کودکی داشتهاند. در هر صورت تجربه آزار برای کودکان ناخوشایند است و این ناخوشایندی بسته به دفعات، نوع، مصادیق، شدت، سن و جنس میتواند متفاوت باشد.»
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: «برای مقابله با کودکآزاری همواره قوانینی وضع میشود که متأسفانه یا اجرا نمیشوند و یا درست و دقیق اجرا نمیشوند و در چنین شرایطی حمایتهای اجتماعی نیز وجود ندارد. خوشبختانه قانون حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرست مصوب سال ۱۳۹۲، آیین نامه اورژانس اجتماعی، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال ۱۳۹۹ و آییننامه اجرایی آن نقطه عطفی در سیاستگذاریهای مربوط به حوزه کودکان و بهویژه کودکان در معرض آسیب و خطر است.»
او افزود: «خوشبختانه حمایتهای حقوقی و قانونی خوبی از کودکان و نوجوانان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان پیشبینی شده و به سبب پشتوانه مطالعاتی ۱۶ساله در فرایند تصویب، از منظر اجتماعی قطعاً کاملترین قانون با رویکرد اجتماعی، مددکارمحور، خانوادهمحور، محلهمحور و اجتماعمحور است، کمااینکه کاملترین قانون مددکاری اجتماعی در ایران نیز محسوب میشود.
نظر شما