به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، مجید قربانی با اشاره به اینکه برای گذار دوره محرومیت از مواد با حداقل عوارض و علائم ناخوشایند، در درمان تخصصی اعتیاد از متدهای مختلفی استفاده می‌شود، به روش رویکرد پرهیزمدار یا اصطلاحا سم‌زدایی، درمان نگهدارنده و روش درمان پرهیزمدار اشاره کرد و گفت: اصل درمان اعتیاد، درمان روانی-اجتماعی است که با هدف بهبود رفتارهای فرد و بازتوانی مشکلات جسمی، روانی و به ویژه اجتماعی او از آسیب‌های ناشی از مصرف مواد و تبعات اعتیاد صورت می‌گیرد.

او همچنین معتقد است که از نظر علمی سقفی برای مدت زمان تجویز داروی نگهدارنده وجود ندارد اما کسی که واجد شرایط لازم برای این درمان باشد بهتر است حداقل به مدت یک سال درمان را ادامه دهد در غیر این صورت قطع زود هنگام دارو قبل از بازسازی سیستم عصبی و بهبود وضعیت روانی-اجتماعی فرد می‌تواند موجب عود مصرف مواد شود.

مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر با اشاره به اینکه برای تعیین روش و رژیم درمانی معیارهایی وجود دارد که در منابع علمی و پروتکل‌ها و راهنماهای درمانی معین شده‌اند و پزشک درمانگر پس از ارزیابی هر یک از بیماران براساس این معیارها تصمیم می‌گیرد فرد از چه رویکرد درمانی (پرهیز مدار یا نگهدارنده) کدام دارو و کدام رژیم درمانی و برای چه مدت بیشتر منفعت ببرد؛ مهم‌ترین شاخص برای انتخاب داروی درمان اعتیاد را موفقیت‌آمیز بودن درمان با آن دارو برای کنترل بهینه اعتیاد و عواقب آن که عوارض دارویی احتمالی در مقایسه با آن عواقب بسیار ناچیز است عنوان و تاکید می‌کند: منافع درمان دارویی اعتیاد و آسیب‌های مصرف مواد و عواقب اعتیاد آنقدر زیاد است که عوارض محتمل دارویی در مقابل آن بسیار ناچیز است، کما اینکه برای درمان بسیاری دیگر از بیماری‌های مهم، عوارض داروهای آن بیماری را تحمل کرده و می‌پذیریم.

مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره چرایی استفاده از متادون برای ترک اعتیاد توسط اکثر معتادان اینطور توضیح می‌دهد: اگر بخواهیم بر موضوع متادون متمرکز شویم باید توجه کنیم این دارو عموما (و نه الزاما همیشه) برای درمان نگهدارنده کسانی مناسب‌تر است که اعتیاد آنها در مراحل پیشرفته‌تر، هم از نظر شدت وابستگی و هم از جنبه عوارض جسمی، روانی و اجتماعی ناشی از اعتیاد یا همراه با آن قرار دارند.

مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر با تاکید بر اینکه مهم‌ترین شاخص برای تصمیم‌گیری درخصوص نحوه و رژیم درمان اعتیاد، موفقیت‌آمیز بودن آن روش در قطع مصرف مواد غیرقانونی به صورت پایدار است و پس از آن شاخص‌های دیگر لحاظ می‌شود، می‌گوید: به این ترتیب اگر به هر دلیل – از جمله اصرار بیمار- درمان با متادون سهل‌الوصول‌ترین رژیم درمانی باشد و درمان با سایر رژیم‌های درمانی با مانع جدی روبرو باشد، درمانگر موظف است ضمن ارائه توضیحات لازم در مورد محاسن و معایب انواع رژیم‌های درمانی، خدمت درمان با متادون را به بیمار ارائه دهد چون تحت هر شرایطی درمان با متادون در کلینیک‌های تخصصی از مصرف مواد غیرقانونی مناسب‌تر و نسبت به مصرف خودسرانه متادون تهیه شده از بازار غیرقانونی کم‌عارضه‌تر خواهد بود. با این همه، کیفیت درمان که انتخاب رژیم درمانی در آن نقش اساسی دارد نیز بسیار مهم است بخصوص اگر انتخاب داروی نامناسب توسط درمانگر یا بیمار موجب عوارضی شود که به قطع درمان و خروج بیمار از برنامه درمانی یا حتی ترس از ورود به درمان منجر شود. در اینجا نیز هدف اصلی باید قطع بلند مدت مصرف مواد درنظر گرفته شود.