به گزارش آتیه آنلاین، بیشتر افرادی که از طریق رسانه ملی به شهرت رسیده‌اند، آن را در کلام تحریم می‌کنند اماآنها افرادی هستند  که در صورت نیاز به این رسانه هم در آگهی بازرگانی‌اش ایفای نقش می‌کنند و هم سریال‌هایش و هم به عنوان مجری در برنامه و یا مسابقه تلویزیونی حاضر می‌شوند! در واقع همه این چهره ها مسیر شهرت را از طریق همین رسانه پیموده‌اند و حالا دیگر نیازی به حضور در تلویزیون نمی‌بینند و  تحریم کردن صدا و سیما درمیان برخی از چهره ها تبدیل به یک پز روشن فکری شده و تلاش می‌کنند از این طریق بر افکار عمومی تاثیر بگذارند و هر روز نسخه‌ای جدید برای رسانه ملی می‌پیچند. اما بازیگرانی که این موضوعات را مطرح می‌کنند، این اصل را فراموش کرده اند که باید به جایی که ابتدا با آن دیده و مطرح شده اند، احترام بگذارند.

در میان میهمانان اخیرِ تلویزیونی، خانم بازیگری به برنامه "دورهمی" مهران مدیری رفت که بعد از پخش گفت‌وگویش، در صفحه مجازی‌اش نوشت "آقای مدیری که پرسیدن تو تلویزیون دوست داری فعالیت داشته باشی خیلی قاطعانه گفتم نه! از این به بعد هم با همین نه تا آخر عمر ادامه خواهم داد. "این اتفاق به یک رویکرد از طرف برخی از سلبریتی‌ها تبدیل شده که در برنامه‌های تلویزیونی خصوصاً برنامه دورهمی مهران مدیری حضور پیدا می‌کنند.

اما هنوزهم هستند افرادی مانند سید جواد رضویان، که میگوید: من بچه تلویزیون هستم. تلویزیون خانه پدری من است و با وجود کمرنگ شدن فعالیتم در تلویزیون، دلم در خانه پدری بود! من بچه کف تلویزیونم و نگاهم این نیست که بهره‌برداری‌ام را از ویترین تلویزیون کرده‌ام و حالا باید بروم جای دیگر کارم را دنبال کنم و دستمزدهای واقعی‌ام را خارج از تلویزیون بگیرم. کسی که سر سفره تلویزیون می‌نشیند تا انتها باید نوکر مردم باشد.

در این میان انتقاد به سازمان صدا و سیما نیز وارد است که چرا باید به  سراغ بازیگرانی برود  که به اصطلاح اعتقادی به فعالیت در رسانه ملّی ندارند یا به گونه‌ای برای آمدن به این رسانه منت سر مخاطبِ این برنامه‌ها می‌گذارند. چرا این سازمان مردمی برای داشتن یک برنامه پر ببینده حتما باید به سراغ سلبریتی ها برود که حرف‌های چندان جذاب و کاربردی هم برای بیننده ندارند و برای آمدن و نشستن روی آن صندلی، دستمزدهای نجومی را طلب می‌کنند. در صورتی که می تواند از کارشناسان، روانشناسان و حتی نخبگان فرهنگی برای دیده شدن  استفاده کند که هم حرف‌های گفتنی جدید و جذاب و دلچسبی دارند و هم می‌توانند به پویایی جامعه کمک کنند.