به گزارش آتیه آنلاین، قاچاق فیلم در ایران اتفاق دیروز و امروز نیست، در روزهایی که هنوز فضای مجازی به این ابعاد گسترش نیافته بود، ضبط کردن فیلم از روی پرده سینما و ارائه آن در خیابان‌ها با قیمتی ارزان و کیفیتی پایین صورت می گرفت. نخستین موارد قاچاق فیلم‌های ایرانی در دهه ۷۰ با فیلم‌های «طعم گیلاس»، «مصائب شیرین»، «شوکران»، «دایره» و «شور عشق» آغاز شد و در دهه ۸۰ با فیلم‌های «طلای سرخ»، «مارمولک»، «مهمان مامان» و «کما» ادامه پیدا کرد.

این روند با ورود فیلم های اکران شده  به شبکه نمایش خانگی ادامه داشت اما در سالی که گذشت بیشتر از همیشه شاهد این اتفاق تلخ بودیم. با شیوع کرونا که تعطیلی سینماها در سراسر کشور را به دنبال داشت، طرح اکران آنلاین برای نمایش فیلم ها مطرح شد تا بتواند کمی از زیان وارد شده به این صنعت را کاهش دهد اما این فیلم ها تنها چند ساعت بعد از اکران آنلاین در فضای مجازی و کانال‌ها قرار ‌گرفت. این در حالی است که در اکران آنلاین با پرداخت 20 هزار تومان یک فیلم به مدت هشت ساعت در اختیار فرد و خانواده اش قرار می گرفت اما به همت بازار قاچاق و همینطور فراهم نبودن زیرساخت‌های مناسب در کمتر از ۲۴ ساعت وارد کانال‌های اینستاگرامی و تلگرامی می‌شدند و کمتر از یک روز نیز سر از آنتن شبکه‌های فارسی زبانی در می آوردند.

برای نمونه فیلم سینمایی «بهت» که خردادماه به صورت آنلاین اکران شد و اندکی بعد نسخه قاچاق آن در دسترس عموم قرار گرفت. پیش از این فیلم «خرس» به کارگردانی خسرو معصومی که توانسته بود بعد از گذشت ۹ سال راهی برای نمایش پیدا کند، در پلتفرم‌های نمایش آنلاین اکران شد و در فاصله کوتاهی نسخه قاچاق آن در کانال‌های تلگرامی و شبکه‌های ماهواره‌ای دست به دست چرخید. علاوه بر آن «بی‌حسی موضعی» حسین مهکام، «روزهای نارنجی» آرش لاهوتی، «تیغ و ترمه» کیومرث پوراحمد و «کشتارگاه» عباس امینی از قاچاق در امان نماندند و در سایت‌ها و کانال‌های غیرمجاز منتشر شدند  و در نهایت نوبت به فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» به کارگردانی علی حضرتی رسید، فیلمی که در دومین روز اکرانش قاچاق شد.

 اما گویی تنها فیلم‌هایی که اکران آنلاین می‌شوند در معرض قاچاق نیستند و حتی فیلم‌های اندکی هم که در سینماها اکران دارند گرفتار این پدیده می‌شوند. روز گذشته بود که خبر انتشار قاچاق نسخه باکیفیت فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» تنها سه روز پس از آغاز اکران رسمی در سینماهای برخی استان‌ها، در فضای مجازی منتشر شد! این فیلم پس از دو سال بلاتکلیفی، از ۱۷ دی ماه در برخی استان‌های کشور روی پرده رفت و قرار بود همزمان با اعلام ستاد کرونا و پس از بازگشایی سینماهای تهران، در پایتخت نیز به‌عنوان فیلم جدید وارد چرخه رسمی اکران شود. قاچاق «دیدن این فیلم جرم است» در حالی است که این اثر بصورت آنلاین به نمایش درنیامده و اکران آن در شهرستان‌ها در حال انجام است و نکته قابل توجه درباره نسخه منتشرشده، درج عنوان «جهت بازبینی جشنواره جهانی فیلم فجر» در گوشه تصویر است.

حالا محمدرضا شفاه، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» می‌گوید نسخه منتشر شده، نسخه بازبینی است که در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است. او در توضیح گفت: نسخه قاچاق شده همانطور که از عنوان درج‌شده روی آن مشخص است، نسخه بازبینی «جشنواره جهانی فیلم فجر» است که البته به لحاظ فنی، نواقص متعددی داشته و تفاوت‌های بسیاری با نسخه نهایی که اکنون روی پرده سینماها است، دارد. با این اتفاق خستگی به جان همه ما ماند. ما و حوزه هنری به عنوان مالکان این فیلم قطعاً از وزارت ارشاد بابت این موضوع نزد مراجع قضایی شکایت خواهیم کرد.

اکنون سوالی که مطرح می شود این است که چرا با گذشت سال‌ها و اعتراض اهالی هنر و با وضع قوانین مختلف همچنان بساط قاچاقچیان جمع نشده است؟ آیا با استمرار این وضعیت سینمای ایران می‌تواند روی پای خود بایستد؟ متاسفانه این پرسشی است که مسئولان پاسخی  برای آن ندارند.