به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، سیدحسن موسوی چلک با بیان اینکه طی سال‌های اخیر در ایران اقدامات مختلفی در سطوح مختلف پیشگیری از خودکشی انجام شده و در حال انجام است، افزود: در سال‌های اخیر، میزان توجه به این موضوع در کشور بیشتر هم شده است و می‌توان گفت یکی از دلایل این توجه، براساس آمارهای رسمی روند افزایشی خودکشی است؛ به طوریکه در سال ۹۶ نرخ خودکشی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت، ۵.۵ فوتی بوده که در سال ۹۸ این نرخ به ۶.۵ فوتی رسیده است. همچنین گزارش ارائه شده سازمان پزشکی قانونی در سال ۹۹ نیز نشان می‌دهد روند خودکشی نسبت به سال ۹۸ افزایشی بوده است.
به گفته وی، اقدام به خودکشی در زنان نسبت به مردان بیشتر است و از سوی دیگر میزان خودکشی‌هایی که منجر به فوت می‌شوند در مردان نسبت به زنان بیشتر است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به میزان آمارهای اقدام به خودکشی در کشور بیان کرد: آمار قابل اتکایی از اقدام به خودکشی که دقیق باشد وجود ندارد، زیرا نظام ثبت دقیقی نداریم که این نظام در نهایت یک آمار تجمیعی شفاف و قابل استناد ارائه دهد؛ از همین رو بین آمارهای رسمی خودکشی و آمارهای واقعی فاصله وجود دارد.
بیشترین میزان خودکشی‌های صورت گرفته در کشور مربوط به کدام استان است؟
موسوی چلک در پاسخ به این سوال که بیشترین میزان خودکشی‌های صورت گرفته در کشور براساس آمارها مربوط به کدام نقطه جغرافیایی است؟، اظهار کرد: بررسی آمارها در دهه اخیر نشان می‌دهد که خودکشی‌ها بیشتر مربوط به شمال شرق کشور مثل ایلام، کرمانشاه، لرستان و اخیرا همدان است؛ خودکشی دلایل مختلفی دارد؛ خودکشی‌ها به سیاست‌گذاری‌ها بازمی‌گردد. در جایی خودکشی‌ها ناشی از ورشکستگی‌های اقتصادی است که به سیاستگذاری‌های اقتصادی بازمی‌گردد. بخشی از عوامل خودکشی‌ها به کلان جامعه و بخشی به شکست در اشتغال، اقتصاد، زندگی و تحصیل بازمی‌گردد. بخشی از عوامل خودکشی هم به ویژگی‌های فردی افراد مثل احساس پوچی و ناامیدی، ناتوانی در کنترل خشم، نداشتن مهارت نه گفتن، خستگی از ابتلا به یک بیماری، از دست دادن یک عزیز، اختلالات روانی و افسردگی بازمی‌گردد.
وی با بیان اینکه خودکشی معمولا چند عاملی است و عوامل مختلف اجتماعی در خودکشی افراد اثرگذار هستند، اظهار کرد: تحقیر و احساس حقارت نیز می‌تواند عامل دیگری برای اقدام به خودکشی باشد و معمولا مجموعه‌ای از عوامل تاثیرگذار موجب می‌شوند که شاهد پدیده‌ای به نام خودکشی باشیم.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در پاسخ به سوالی درخصوص تغییرات نحوه خودکشی طی سال‌های گذشته بیان کرد: اغلب دسته‌ای از خودکشی‌ها منجر به فوت شده و دسته‌ای منجر به فوت نمی‌شود. موضوعی که وجود دارد این است که فردی که خودکشی منجر به فوت می‌کند از عوامل محرک بسیار قوی استفاده کرده‌اند. به طور مثال در مسمومیت دارویی میزان کشندگی نسبت به راه‌های دیگر خودکشی کمتر است و افرادی که از این راه استفاده می‌کنند اغلب به دنبال تهدید و فرافکنی هستند، اما افرادی که از روش‌های سخت استفاده می‌کنند، عوامل موثر در خودکشی آنها عواملی قوی بوده که منجر به خودکشی آنها شده است.
موسوی چلک با اشاره به اینکه کشورها معمولا با دو رویکرد به موضوع پیشگیری از خودکشی ورود می‌کنند، گفت: یکی از رویکردها آموزش‌های غیرمستقیم مثل آموزش مهارت زندگی، کنترل خشم، حل مسئله و خودمراقبتی است که یکی از آثار این نوع برنامه‌ها کاهش آسیب‌های اجتماعی از جمله خودکشی است. اما در مواردی آموزش‌های مستقیم برای افرادی است که ریسک خودکشی دارند نیز لازم است به طور مثال اگر عضوی از خانواده‌ای سابقه خودکشی داشته باشد، ریسک خودکشی در سایر اعضا خانواده نیز بالاست.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ادامه داد: به طور مثال اگر در یک خوابگاه یا دانشگاهی فردی خودکشی کرده باشد، ریسک خودکشی افراد در آن محل افزایش پیدا می‌کند که طبیعتا در این بخش در کنار آموزش‌های غیرمستقیم آموزش‌های مستقیم نیز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
احتمال افزایش میزان خودکشی در کشور در آینده
وی معتقد است که وضعیت خودکشی ایران در مقایسه با شاخص‌های جهانی وضعیت چندان نگران‌کننده‌ای ندارد اما باتوجه به شرایط کرونا و بحران‌هایی که چند سال اخیر تجربه کردیم و همچنین وضعیت اقتصادی موجود، باید نگرانی‌هایی برای افزایش روند خودکشی داشته باشیم؛ این موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد. اگر نتوانیم برای ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی و افزایش تاب‌آوری و فراگیری برنامه‌های مهارت‌های زندگی و اجتماعی اقدام جدی انجام دهیم روند اقدام به خودکشی در ایران بیشتر خواهد شد، زیرا در حال حاضر اختلالات روانی بیشتری تجربه می‌کنیم و یکی از عوامل محرک خودکشی اختلالات روانی هستند.
نظر شما