به گزرش آتیه‌آنلاین به نقل از ایرنا، سعید بابایی افزود: بازپیوند کودک به خانواده اینگونه است که تلاش می‌شود که کودک وارد خانواده زیستی خود شود و اگر نشد، بتواند در خانواده جایگزین، اقوام سببی و نسبی خود ساماندهی شود و اگر این اتفاق هم نیفتاد بتواند وارد فرآیند فرزندخواندگی امین موقت شود و در نهایت اگر هیچکدام از اینها میسر نبود به ناچار داخل مراکز بهزیستی نگهداری شود.
وی خاطرنشان کرد: نگهداری در مراکز بهزیستی با گذشته تفاوت کرده است. در گذشته شاید در دهه های دور پرورشگاه ها با ظرفیت زیاد از کودکان نگهداری می‌کردند امادر حال حاضر مراکز شبه خانواده ای هستند که با ظرفیت های محدود بین ۱۰ تا ۲۰ کودک و نوجوان در آنها در حال نگهداری هستند و این فرآیند را دنبال می‌کنند.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت: بسیاری از روندهای حمایتی از فرزندان از دل موسسات آغاز می شود یعنی صرفا موسسات نگهداری نیستند بلکه اقدامات حمایتی دیگری نیز انجام می‌دهند به ویژه در موسساتی که مربوط به نوجوانان است، موظف به انجام اقدامات حمایتی هستند و در کنار موظفی خود پیگیر مهارت آموزی به کودکان هستند و سعی می کنند مهارت هایی که بعد از ۱۸ سالگی به درد آنها بخورد و مهارت های کسب و کار پایدار را به آنها آموزش دهند.
بابایی با بیان اینکه در گذشته های نه چندان دور تنها حمایتی که از فرزندان می شد رقمی تحت عنوان حق ترخیص بود که برای کمک به آنان پرداخت می شد، افزود: در سال ۱۴۰۰ پروتکل حمایت جامع از فرزندان بالای ۱۸ سال بهزیستی در سازمان بهزیستی تصویب شد که همین مسئله منجر به برنامه ریزی برای حمایت جامع تر از این جوانان شد. البته مسئله به سادگی که از بیرون تصور می شود نیست و جزئیات بسیاری دارد.
وی اضافه کرد: رقم فقط حمایت مالی نیست. نوجوانی که به سن ۱۸ سالگی می رسد حتی اگر میلیاردها پول در اختیار داشته باشد در بسیاری از موارد هنوز به آن بلوغی نرسیده است که بتواند زندگی مستقل خود را اداره کرده و زندگی جداگانه ای را راه اندازی کند.
حمایت‌های پلکانی از فرزندان بی‌سرپرست
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت: بنابراین این مسئله مورد توجه قرار گرفت که باید حمایت معنوی بهزیستی با شکل پلکانی از این نوجوانان در سن جوانی تداوم یابد تا جایی که دیگر اطمینان نسبی حاصل شود که در وضعیت مطلوبی قرار گرفته اند. البته استقلال برای نوجوانان و جوانان در خانواده های معمولی در این شرایط اجتماعی دشوار است و این مسئله در مورد فرزندان بهزیستی نیز هست و بعضا تشدید می‌شود.
بابایی افزود: مثلا یکی از مسائلی که وجود دارد عدم اقبال جوانان امروزی به کار با درآمد پایین است. برای برخی از این افراد حتی فرصت کاری با حقوق قانون کار فراهم می شود اما مانند خیلی از جوانان علاقمند هستند به طور ناگهانی به وضعیت مافوق مطلوبی برسند که طبیعتا این فرصت فراهم نمی شود و این توقع بالا ممکن است حتی منجر به ورود به حوزه های آسیبی نیز بشود.
وی تاکید کرد: هر چند کمک های مالی در سال اخیر رشد چشمگیری پیدا کرده اما این جوانان در درجه نخست نیاز به حمایت معنوی و مددکارانه دارند تا مسیرهای درستی را انتخاب کنند.
نظر شما