به گزارش آتیهآنلاین، محمدرضا دهقانی سانیج، مدرس حقوق جزا و جرمشناسی با تأکید بر اینکه جامعه عاری از جرم و خشونت وجود ندارد، گفت: «جامعه بیخشونت وجود ندارد و به نظر میرسد در جوامع مختلف آمار و میزان خشونت جرائم متفاوت باشد.»
این وکیل پایه یک دادگستری در گفتوگو با آتیهآنلاین افزود: «نکته دیگر اینکه خشونت معمولاً به رفتارهایی گفته میشود که یک فرد با ارتکاب آن رفتار مخاطب خود را دچار آزار و اذیت روحی یا جسمی میکند. اگر این آزار و اذیت فقط به صورت روانی بدون ایجاد ضربوشتم و درگیری باشد خشونت گفتاری یا کلامی است.» دهقانیسانیج تأکید کرد: «متأسفانه این نوع از خشونت در کشور در حال افزایش است؛ خشونتی که در جوامع پیشرفته کمتر رخ میدهد. در آن کشورها، دو فرد عاقل بعد از برخورد و تصادف خودروهایشان، پیاده و با هم گلاویز نمیشوند، در صورتی که ما در سطح کشورمان به تکرار شاهد این صحنههای خشونتآمیز و ادای کلمات رکیک و فحاشی در حین وقوع تصادفات رانندگی و... هستیم.»
دهقانی سانیج دانشگاه افزود: «کرونا بسیاری از خانوادهها را به لحاظ شرایط اقتصادی در تنگی غیرقابل وصفی قرار داد. بسیاری از افراد شغلشان را از دست دادهاند و منبع درآمد آنها از بین رفته است. در چنین شرایطی که خانواده از بُعد مالی و اقتصادی دچار بحران شده طبیعی است در نبود مهارتهای خودکنترلی به رفتارهای خشونتآمیز دست بزند. به عبارتی، شرایط روحی و جسمی نامناسب، احتمال بروز رفتارهای خشونتآمیز را در خانواده و جامعه چندبرابر کرده است.»
وی ضعف فرهنگ در جامعه را مهمترین عامل بروز خشونت خواند و تصریح کرد: «رسانهها و مهمتر از همه صداوسیما، باید در این زمینه کار میکرد که نکرد. باید واکاوی و بررسی دقیق در خصوص علل کمحوصله یا بیحوصله شدن جوانان انجام شود؟ چرا جوانان امروز صبور نیستند و زود از کوره درمیروند و یا میخواهند ره صد ساله را یک شبه طی کنند که وقتی این خواسته تأمین نمیشود با کوچکترین اختلافی خصوصاً در بین زوجین منجر به بروز رفتارهای خشونتآمیز میشود.»
دهقانیسانیج اضافه کرد: «جامعه امروز ما افسرده است و این جامعه نیازمند شادی و هیجان است؛ موضوعی که کاملاً به دست فراموشی سپرده شده است. جوانان ما محروم از شادی هستند و این مسأله مجال تخلیه انرژی، هیجانات و احساسات را از آنها سلب کرده است.»
این مدرس حقوق جزا بیان کرد: «افسردگی و نبود شادی، متأسفانه به رواج رفتار عاری از عفت کلام در جامعه منجر شده است. مردم به راحتی به هم توهین میکنند، سریع از کوره درمیروند و الفاظ زشت و نامناسب به کار میبرند و... همه اینها میتواند مصداق توهین باشد. اگر منجر به درگیری فیزیکی نیز شود، مجازات و دیه بر آن مترتب میشود.»
وی بر واکاوی دقیق علل افزایش بروز خشونت در کشور تأکید کرد و افزود: «خشونت روزافزون در کشور باید ریشهیابی و پس از آن راهکارهای متناسب عملیاتی شود و به موازات آن، اگر کنترل و نظارتهای بالادستی نیز دقیق و به موقع اعمال شود؛ تنها در این صورت میتوانیم به کاهش و کنترل بروز خشونت در جامعه امیدوار باشیم.»
حال حوزه سلامت روان خوب نبود
به گزارش آتیهآنلاین به نقل از ایسنا، سیدحسن موسوی چلک رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در برنامهای تحت عنوان بررسی خشونتهای اجتماعی و خانوادگی، در پاسخ به این سوال که دیدگاه شما نسبت به خشونتهایی که در دل جامعه اتفاق میافتد چیست؟، بیان کرد: در تحلیلهای کلانی که از موضوعات شبیه خشونت میبینیم، چند الزام را باید مدنظر داشته باشیم؛ اولین الزام این است که خشونت (چه خشونت خانگی و چه خشونت اجتماعی) یک نشانه است. خشونت عمدتا معلول شرایط است، به همین دلیل الزام دوم مطرح میشود. زمانی که قرار است درباره پدیدهای مثل خشونت صحبت کنیم نمیتوانیم خشونت را جزیره کنیم. خشونت و حوزه اجتماعی به معنای عام به واسطه تاثیر و تاثری که نهادهای اجتماعی (حوزه اقتصاد، سیاست، دین، آموزش، خانواده و رسانه) روی همدیگر دارند، اینها روی هم تاثیر میگذارند.
وی تاکید کرد: نمیتوان گفت خشونتی که امروز در جامعه داریم با سرمایه اجتماعی ارتباط ندارد.
موسوی چلک در ادامه به موضوع سلامت روانی و اجتماعی اشاره کرد و افزود: آمارهای رسمی وزارت بهداشت که سال ۹۴ براساس برآورد سال ۹۲ ارائه شد، نشان داد که حال حوزه سلامت روان خوب نبود؛ بین ۲۳ تا ۲۵ درصد مردم حداقل یک نوع اختلال روان داشتند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: جامعهای که حوزه سلامت روان خوبی ندارد و سرمایه اجتماعی در آن پایین است، بیتفاوتی اجتماعی مشهودتر میشود، مهارتهای اجتماعی و ارتباطی نهادینه نمیشود و وقتی نهادهای اجتماعی کارکردهای خود را نداشته باشند باید منتظر عوارض بود. خشونت بخشی از این موضوع است. وقتی حال اقتصاد خوب نیست، نااطمینانی نسبت به آینده وجود دارد.
موسوی چلک با بیان اینکه نسبت به بیتفاوتی بیتفاوت نباشیم، گفت: از طرفی دیگر یک واقعیت را بپذیریم که در حوزه سیاستگذاری برای سواد سلامت روانی و اجتماعی جایگاهی را تعریف نکردیم. وقتی در سبد خانوار مردم و در نظام بودجهریزی جایگاهی برای این حوزه تعریف نکردیم، مردم هم برای این حوزه در سبد خانوار خود (حتی آنهایی که تمکن مالی دارند)، توجهی نکردهاند.
وی افزود: در تعریف جدیدی که یونسکو از سواد دارد آمده است که هرآنچه که داریم باید به ما کمک کند در شرایطی که زندگی ما دچار چالش میشود، بتوانیم از آن دانش و مهارتها استفاده کنیم تا شرایط را تغییر دهیم.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تصریح کرد: زمانی که جوامع را در طول حیاتشان بررسی میکنیم میبینیم همیشه بحرانها به شکلهای مختلف طبیعی و غیر طبیعی وجود داشتهاند. مهم این است که چقدر آمادگی برای مواجهه با بحران وجود داشته است و ضرورت دارد که مهارتها و ظرفیتهای مردم برای مواجهه با بحرانها به قدری بالا برود که بحرانها نتواند ثبات و قوام آنها را تحت شعاع قرار دهد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران درخصوص تغییرات فرهنگی و با اشاره به قتل رومینا، مونا و... و. یا سرقتهایی که انجام میشود، در ادامه گفت: بالاخره خشونت را فقط فیزیکی و دعوا نبینیم. سرقت هم نوعی از خشونت اجتماعی است.
موسوی چلک در ادامه با تاکید بر اینکه آموزش قوانین و منابع اجتماعی برای تمام مسئولین مرتبط و مردم بسیار ضروری است، گفت: در مردم هم باید مراقبت اجتماعی تقویت شود یا با افزایش مراقبت اجتماعی زمینه برای اعمال خشونت کمتر شود. "همیشه مرگ برای همسایه نیست". ممکن است همین نوع اتفاقات برای هر کدام از ما رخ دهد. نکته دیگر این که مردم، زنان، دختران، کودکان و... اگر خشونتی بر آنان اعمال شد با سکوت خود فضا را برای تکرار خشونت نسبت به خودشان یا دیگران فراهم میکنند.
نظر شما