فرزانه نیکرو در گفتوگو با آتیهآنلاین بااشاره انجام ارزیابی معلولان شهرستان تهران در مراکز تامین توسعه شهید آیت، نارمک، شهدای جلاییپورو مرکز وردآورد، عنوان کرد: این مراکز تحت نظارت بهزیستی درماههای فروردین، اردیبهشت و خرداد به ترتیب تعداد ۴۱۴، ۵۳۹ و ۷۰۹ معلول را مورد ارزیابی قرار دادند.
وی یادآور شد: ماده یک قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت، بهزیستی را تنها مرجع تشخیص معلولیت گذاشته است. بااستناد به این ماده قانونی وظیفه تشخیص نوع و شدت معلولیت به کمیسیون پزشکی- توانبخشی با ترکیبی از متخصصان و کارشناسان گروههای توانبخشی مرتبط با سلامت و گروههای پزشکی، واگذار شده است.
معاون توانبخشی بهزیستی شهر تهران یادآور شد: کمیسیون پزشکی فرآیندی است که طی آن بررسی مستندات و مدارک پزشکی دال بر اختلالات و بیماریهای منجر به معلولیت انجام گرفته و ارزیابی نوع و شدت معلولیت توسط متخصصان توانپزشکی در کمیسیون پزشکی توانبخشی انجام میشود.
نیکرو معلولیتها را در شش گروه عمده و شایع از جمله اختلالات جسمی، حرکتی، ذهنی، بینایی، شنوایی گفتاری، اعصاب و روان و چند معلولیتی برشمرد و افزود: شدت معلولیت هر گروه در چهار سطح، خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید تعیین میشود.
معاون توانبخشی بهزیستی شهر تهران تاکید کرد: کمیسیون تشخیص نوع و شدت معلولیت(ICF) را با توجه به عملکرد فرد و نه بیماری، عملکرد، ناتوانی و سلامت افراد دارای معلولیت در ابعاد جسمی، روحی و اجتماعی را مورد ارزیابی قرار میدهد.
وی ادامه داد: پس از ثبت درخواست اولیه، مدارک متقاضیان تشکیل پرونده توانبخشی به کمیسیون پزشکی بهزیستی ارسال شده و پس از بررسی معلولیت فرد درخواستکننده به همراه مدارک و مستندات پزشکی در کمیسیون پزشکی توانبخشی تعیین نوع و شدت معلولیت، نظریه کمیسیون در سامانه کمیسیون پزشکی (سامانه ارمغان)، ثبت شده و در صورت تایید معلولیت، تشکیل پرونده توانبخشی در سامانه ارمغان صورت خواهد گرفت.
نیکرو با بیان اینکه مستندات کمیته تشخیص معلولیت در مراجع قانونی مورد ارزیابی قرار میگیرد، خاطرنشان کرد: فرد دارای معلولیت حتما موردمعاینه پزشکی و مصاحبه قرار میگیرد و گواهی صادر شده نیز باید طبق مستندات و مواد قانونی باشد.
به گزارش آتیهآنلاین، دستورالعمل اجرایی تعیین معلولیت ماده یک قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت در ۱۰ ماده و ۲۰ تبصره توسط حوزه معاونت توانبخشی دفتر امور توانبخشی معلولین ذهنی تهیه و در بهمن ماه ۱۳۸۷ در شورای مدیران حوزه معاونت توانبخشی کشور به تصویب رسید. در این دستورالعمل معلولیتها به شش گروه عمده و شایع (اختلالات جسمی، حرکتی، اختلالات ذهنی، اختلالات بینایی، اختلالات شنوایی، اختلالات گفتاری و اختلالات اعصاب و روان) طبقه بندی شدهاند و شدت معلولیت هر گروه بر اساس روش رتبهای بوده و در چهار سطح، خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید مشخص میشود.
نظر شما