به گزارش آتیه آنلاین، طرح اکران آنلاین فروردین ماه در ایران کلید خورد. طرحی که در روزهای بی‌رونقی سینما به کمک هنر هفتم آمد. ابراهیم‌حاتمی‌کیا نیز اولین کسی بود که برای اجرای این طرح پیش‌قدم شد و «خروج» را از ۲۴ فروردین به صورت آنلاین اکران کرد. بعد از آن نیز فیلم‌های دیگری از جمله «طلا»، «خوب بد جلف ۲»، «هفت و نیم»، «لتیان»، «پسرکشی» اعلام آمادگی کردند و به صورت مجازی به نمایش درآمدند.

اما اگر نگاهی به روند طرح اکران آنلاین در ماه های اخیر داشته باشیم می‌بینیم که در روزهای ابتدایی اجرای طرح، استقبال بیشتری از آن می شد  به گونه ای که  در تابستان امسال تقریبا هفته‌ای یک فیلم جدید به صورت آنلاین اکران می‌شد، اما مدتی است که شاید در یک ماه تنها یک فیلم اکران شود. این درحالی است که این روزها با تعطیل سینماهای سراسر کشور، نمایش اینترنتی تنها راه مؤثر برای ادامه حیات هنر هفتم خواهد بود.

بحث قابل توجه در اکران آنلاین همان داستان همیشگی شروع خوب است. یعنی در ماجرای نمایش آنلاین وقتی فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا اکران شد برخی آثار مثل طلا ساخته پرویز شهبازی و خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری پیمان قاسم‌خانی نیز وارد چرخه نمایش آنلاین شدند و شروع خوبی برای این فضا بود اما خیلی زود و در ادامه استقبال از فضای اکران آنلاین جای خود را به نمایش آثاری که یا راهی به اکران نداشتند و یا جزو آثار درجه سه و چهار سینمای ایران به حساب می‌آمدند، دادند و این اتفاق مخاطبان سینما را زده کرد.

یکی از دلایل مهم دیگر این شکست بحث مادی است. به این معنا که شاید در ظاهر و ابتدای امر احساس می‌شد برای تماشای فیلم‌های اکران آنلاین یک خانواده مثلا چند نفره با خرید یک بلیت می‌توانستند به تماشای فیلم بنشیدند اما به واقع خرید شارژ ماهانه از «وی او دی» ها و میزان حجم اینترنتی که برای تماشای یک فیلم مصرف می‌شد در ادامه نشان داد خرید یک بلیت برای خانواده چند نفره چندان هم به صرفه نیست. از طرفی اکران آنلاین با قیمت ۱۲ هزار تومان فعالیت خود را آغاز کرد اما این قیمت تنها یک ماه پایدار بود و در نهایت تا امروز با رشد ۸۰ درصدی به قیمت ۲۰ هزار تومان رسیده است. به همین خاطر این نکته به ذهن مخاطبان می‌رسد که ۲۰ هزار تومان بهای واقعی برای تماشای فیلم‌های شاهکار است و چرا باید برای فیلم‌های ضعیف چنین پولی پرداخت شود حال آنکه در فضای مجازی زیاد از تماشاگران شنیده‌ایم که حیف پول برای چنین فیلمی داده شود. آن هم در حالی که نسخه رایگان همین فیلم‌ها در شبکه قاچاق و کانال‌های ماهواره‌ای به راحتی در دسترس است.

در واقع در پروژه اکران انلاین، سینمای ایران بیش از آنکه در کسب درآمد و جابه‌جایی آمارهای فضای مجازی موفق باشد در شناخت و مواجه‌شدن با کاستی‌ها و ایرادها به موفقیت رسید. چراکه این طرح مشخص کرد فیلمی که در تجربه اکران سینماها موفق است در اکران آنلاین هم موفق خواهد شد و فیلم‌های سطحی که هر سال در کشور ساخته می‌شود حتی با هزینه نمایش پایین هم مشتری و مخاطب ندارد و شاید این اتفاقات در آینده سبب شود آمار تولید در سینمای ما منطقی‌تر و البته کیفیت آثار صعودی‌تر شود.

با این وجود در میان فیلم‌هایی که در سی‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شدند آثار بسیاری وجود دارد که بسیاری از تماشاگران منتظر اکران آن‌ها هستند. آثاری که با روند شیوع کرونا معلوم نیست چه زمانی در سینماها به نمایش دربیایند، اما می‌توانند رونق‌بخش اکران اینترنتی باشند. به ویژه که از زمان رونمایی این فیلم‌ها در جشنواره هنوز زمان زیادی نگذشته است و نام آن‌ها و داستان‌هایشان برای علاقه‌مندان به سینما تازه است. اما با گذشت زمان و تولید آثار جدیدی در سینما شاید شانسشان در جذب مخاطب کمتر شود.