استاد محمود پورشکیبایی، طنزنویس، روزنامه نگار، نویسنده و گوینده پیشکسوت رادیو در گفتگو با آتیه آنلاین، در خصوص زندگی شخصی و حرفهای خود گفت: در سال ۱۳۲۳ در اصفهان به دنیا آمدم و از دانشگاه همین شهر با دانشنامه کارشناسی ادبیات و زبان انگلیسی با رتبة عالی فارغالتحصیل شدم. نخست در چندین روزنامه به نویسندگی و طنزپردازی روی آوردم و در کنار آن با صدای تربیت شده و خوبی که داشتم به گویندگی در رادیو اصفهان نیز می پرداختم و نمایشنامههایی را به تنهایی اجرا میکردم.
وی افزود: در گذرگاه زمان بنا به شیفتگی و هنرجویی، عکاسی را از استادان بنام آن زمان در اصفهان و شیراز آموختم. این هنر هم دستیابی به چندین جایزه ارزنده در مسابقات عکاسی و جشنوارهها را برای من به ارمغان آورد.
استاد پورشکیبایی در خصوص ریشههای علاقهمندی خود به ادبیات گفت: تعلق خاطرم به ادبیات نشأت گرفته از تعلیمات پدر شاعر و فرهیختهام، محمدعلی پورشکیبایی است که در کودکی برای ما شاهنامه می خواند. کتاب شعر پدرم با نام «تاب شکیبایی» با کوشش فرزندم پیمان پورشکیبایی، ۱۰ سال پیش به چاپ رسید.
وی افزود: از دوران کودکی علاقه ای وافر به کار و هنر داشتم. شش ساله بودم که با زنده یاد ارحام صدر، کمدین مشهور ایران آشنا شدم و در تماشاخانه ترانه می خواندم. زمانی که به دبیرستان راه یافتم شب های شنبه، یا به عبارتی جمعه شبها، همه بچه های فامیل پاتوقشان منزل ما بود که برایشان انشاء بنویسم، نقاشی و رسم بکشم و در تکالیف سخت یاریشان کنم. خوب می شنیدم، خوب می دیدم و هر چیز را، حتی آشپزی، یاد می گرفتم.
این هنرمند پیشکسوت افزود: الان و در دوران بازنشستگی هم وقتم را با دوبله، فیلمنامهنویسی، نمایشنامهنویسی و بازیگری تئاتر، در کنار هنرمندان شیراز و با اجرای نمایشنامههای رادیویی برای صدا و سیمای استان فارس می گذرانم.
وی ادامه داد: دستاورد پژوهشهای من در ادبیات فولکلوریک با گویشهایی از جای جای سرزمینمان در کتاب َاشک کویر، با نگاهی نو و پندآموز، در انتشارات نوید شیراز به چاپ رسیده و کتاب صوتی بچههای دوهزار و پنجاه، پنج نمایشنامة کوتاه، هنر دوبلاژ و یازده نمایشنامه در کتاب این رو به آن رو از دیگر نوشته های من است که نشر رهی آن را به دوستداران پیشکش کرده است.
استاد پورشکیبایی در خصوص وضعیت تولیدات ادبی روز گفت: ادبیات امروز ما، ادبیات دلنوشتههاست و نویسنده و خواننده هم فراوان است؛ ولی شوربختانه حمایت خوبی از اهالی ادبیات نمی شود. در حالی که ادبیات مانند زبان، موجودی زنده است که برای رشد و پرورش، به پشتیبانی نیاز دارد.
وی افزود: ادبیات امروز ما دشمن هم کم ندارد، از سویی واژه های آزاردهنده بیگانه که به قول صادق هدایت مانند خوره همچنان ادبیات ما را نشخوار می کنند و با نگرشی دیگر، ادبیات کوچه - بازاری و به گفتهای، ادبیات بی بند و بار و عنان گسیخته، مشتاقان بیشتری دارد و صدا و سیما و رسانه های مجازی به این امر کمک شایانی کرده اند.
استاد پورشکیبایی در خصوص اقبال جامعه به تولید آثار ادبی برای بزرگسالان و کودکان در قالب کتابهای صوتی گفت: اینکه جامعه به کتابهای صوتی کشش بیشتری نشان داده گریزناپذیر است. زیرا آدمها «آسایش طلب» به دنیا می آیند و هر چیز راحتی را بیشتر می پذیرند. من هم اگر به سن و سال بچه ها، جوان ها و بزرگسالان امروزی بودم ترجیح می دادم لوح فشرده کتاب بینوایان «ویکتور هوگو» یا کتاب پر ورق کنت مونت کریستو «الکساندر دوما» را در خانه لم داده و یا هنگام رانندگی بشنوم! آسوده خواهی جزو سرشت ماست، به ویژه که تکنولوژی هم با ما سر دوستی دارد.
وی با اشاره به تغییر رویکرد جامعه از آثار چاپی به آثار صوتی گفت: از نگاه من روند گرایش به شنیدن کتاب تا ورق زدن و خواندن، آدمها را زودتر به خواسته شان میرساند و نمیتوان گفت زیانی به کتابخوان ها می رساند. این رویکرد، جوری جبر زمانی است، همانگونه که ناشران و روزنامه نگاران این روزها از چاپ سنگی بهره نمی گیرند، نویسنده ها دیگر از قلم، دوات و مرکب به دلیل فقدان سرعت و کارایی کمک نمی گیرند؛ به همان گونه هم خواهی نخواهی صفحه و گرامافون جایش را به ضبط صدا (صوت) داده و کارهای صوتی هم بیش از پیش جایش را باز خواهد کرد.
وی در توضیح یکی از آخرین محصولات فرهنگی تولید و منتشر شده خود گفت: کتاب صوتی چکامههای فرزانگان شعر پارسی مجموعهای از اشعار 21 شاعر ایرانی است. این مجموعه گسترهای از اشعار شاعران کلاسیک و معاصر همچون حافظ، مولانا و فریدون مشیری را در بر میگیرد. در ابتدای هر بخش زندگینامهی مختصری از سرایندهی آن شعر بیان شده که کمکی شایان برای آشنایی اجمالی با شاعران پارسی است. کتاب صوتی چکامههای فرزانگان شعر پارسی توسط نشر الکترونیکی آیینه رسای اساطیر پارسی به بازار نشر ارائه شده است.
این نویسنده باسابقه کشورمان، در توصیه ای برای علاقه مندان تازه وارد و تازه نفس حوزه شعر و ادبیات فارسی، تاکید کرد: سفارشم به نوسرایان و نونویسان این است که با ادبیات فاخرمان آشتی کنند. باشد که کسانی پادرمیانی کنند و شیرینی آثاری مانند کتاب شاهنامه و قدر و ارج آن را به نویسندگان و سرایندگان جدید بچشانند تا رفته رفته ادبیات بازاری و نامانوس، پی کار خود رود و ادبیات فارسی قداست پیشین را بازیابد، چه با شنیدن و چه با خواندن.
نظر شما