به گزارش آتیه آنلاین، محمد صفری روزنامه نگار در یادداشتی نوشت: روز پرستار است، گرچه با سال‌های گذشته بسیار تفاوت دارد، امسال هم که پیشنهاد داده‌اند برای پرستاران بوق و سوت بزنیم!
هر سال که روز پرستار فرا می‌رسد، مسئولین دست به کار می‌شوند برای تقدیر از زحمات پرستاران، هر چند جنبه نمادین دارد.
گرامیداشت از یک قشر، هر قشری می‌تواند باشد، آیا تنها برگزاری همایش و صدور بیانیه و سخنان شیرین و دهان پر کن است کافی است؟ تقدیر از زحمات پرستاران از سوی مسئولین فقط زبانی است و در عمل چیزی به آن‌ها نمی‌رسد.
هر شغلی سختی‌های خود را دارد و پرستاری نیز از این امر مستثنی نیست. هر فردی که این شغل را پذیرفته، مصائب آن را نیز به جان خریده است و می‌داند که باید از بیماران پرستاری کند، تر و خشکشان کند، حتی پای درد دل بیماران بنشیند و سنگ صبور آن‌ها باشد.
بخش زیادی از بار سازمان بهداشت و درمان کشور بر دوش پرستاران است و اگر این قشر نباشند، یک پای بهداشت و درمان لنگ می‌زند. اما در کنار این مسئولین بزرگ و زحماتی که آن‌ها می‌کشند، مزایای و حقوق کافی و در خور زحمات به این قشر پرداخت نمی‌شود و علاوه بر آن که تعداد پرستاران در ایران نسبت به جمعیت بسیار پایین است.
بر اساس دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی به ازای هر ۱۰ هزار نفر باید ۵۰ پرستار در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها مشغول فعالیت باشند که این آمار حداقل استاندارد است. اما در کشور ما به ازای هر ۱۰ هزار نفر جمعیت، ۱۹ پرستار در بیمارستان‌ها مشغول به کار هستند که این آمار در مقایسه با کشورهای دیگر مانند قطر با ۱۱۹ پرستار، ترکیه با ۲۴ پرستار و کشورهای اروپایی مانند ایرلند با ۱۵۵ پرستار قابل مقایسه نیست.
این آمارها نشان می‌دهد که به خاطر کمبود نیروی پرستاری بار سنگینی بر دوش پرستاران قرار گرفته است که در این شرایط کرونایی قطعاً فشارها چند برابر شده است چرا که هم نوع بیماری و هم تعداد بیماران در بیمارستان‌ها خطرناکتر و بیشتر شده است.
اگر به تعداد جمعیت قطر که با جمعیت ایران اصلاً قابل مقایسه نیست، بنگریم خواهیم دید که چه تفاوت فاحشی میان دو کشور وجود دارد. قطر برای هر ۱۰ هزار نفر ۱۱۰ پرستار دارد و در ایران برای هر ۱۰ هزار نفر ۱۹ پرستار مشغول کار هستند.
گرچه قطر فراتر از استانداردهای جهانی پرستار دارد، اما نشان می‌دهد که ایران با جمعیت ۸۰ میلیونی خود از استاندارد هر ۱۰ هزار نفر ۵۰ پرستار نیز بسیار دور است و برای رسیدن به حداقل باید کارهای زیادی انجام شود. قطر ۳ میلیون نفر هم جمعیت ندارد!
شرایط کرونایی که همگان می‌بینند و درک می‌کنند چه اوضاعی را به وجود آورده است. تاکنون ۱۰۰ تن از پرستاران کشورمان به خاطر بیماری کرونا جان باخته‌اند و ۵۰ هزار پرستار نیز به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شده اند که در این شرایط این تعداد از چرخه خدمت رسانی در مقابله با کرونا کنار هستند.
هر چند پیشنهاد دکتر جهانپور رئیس مرکز روابط عمومی وزارت بهداشت برای گرامیداشت روز پرستار سنبلیک است و گفته که در این روز سوت قطارها و بوق کشتی‌ها به صدا درآید، اما خوشبختانه پیشنهاد نداده که خودروها نیز در خیابان‌ها بوق بزنند!
مشکل پرستاران با اینگونه اقدامات حل نمی‌شود، آن‌ها در شرایط بحرانی کنونی نیازمند حمایت‌ها مادی و معنوی از سوی مسئولین وزارت بهداشت هستند و چه بسا پیشنهادهایی مانند پیشنهاد دکتر کیانوش جهانپور پرستاران را دل‌چرکین‌تر هم کند.
این همه در کشور حیف و میل می‌شود، اما به افزایش حقوق پرستاران و یا پرداخت کارانه و فوق‌العاده شغل آن‌ها می‌رسد، مسئولین از کمبود بودجه سخن می‌گویند!
اگر مسئولین یک محاسبه هزینه فایده انجام دهند متوجه می‌شوند که هزینه درمان هر بیماری در نظام سلامت کشور به ویژه در بخش دولتی، قطعاً بار سنگینی را به دولت تحمیل می‌کند و اگر نظام سلامت کشور پیشگیری محور باشد و تنها به درمان نیندیشد، پول زیادی در جیب وزارت بهداشت می‌ماند در این صورت هم می‌تواند مطالبات پرستاران را پرداخت کند و هم تعداد آن‌ها را به استاندارد جهانی نزدیک کند.
یک اتفاق، یک ویروس، یک بیماری اهمیت جایگاه پرستاران در نظام سلامت کشور را بیشتر از هر زمان دیگری آشکار کرد. یکبار برای همیشه برای این قشر زحمت کش فکری اساسی از سوی دولت و دولت‌ها بشود تا اینگونه بر پیکر پرستاران ضربه وارد نشود. گرچه در دوران دفاع مقدس نیز آن‌ها نقش اساسی و حساس خود را نشان داده و به اثبات رسانده بودند.
بوق و سوت کشتی‌ها و قطارها را هم بگویید برای مسئولین به صدا در آورند تا از زحمات آن‌ها تقدیر شود!
نظر شما