به گزارش آتیه‌آنلاین، دکتر غلامرضا حسن زاده، در گفت‌وگو با وبدا، گفت: ما با افزایش ظرفیت پذیرش پزشکی مخالف نیستیم، اما با اینکه کار غیرعلمی و غیرکارشناسی انجام شود هم موافق نیستیم. باید برای هرکاری هزینه اثربخشی و زیرساخت‌ها مورد توجه قرار گیرد و چنانچه نتوانیم زیرساخت‌های لازم را فراهم کنیم، هزینه زیادی را به کشور تحمیل خواهیم کرد؛ ضمن اینکه همیشه افزایش ظرفیت معادل رفع مشکل نیست.

وی افزود: اگر مثلا ۳ هزار دانشجوی پزشکی بپذیریم یا ۳ هزار دانشجو وارد کشور کنیم، آیا مشکل کمبود پزشک را می‌توانیم رفع کنیم؟ باید زیرساخت‌های لازم و انگیزه کافی برای خدمت در مناطق مختلف را در پزشکان ایجاد کنیم و این موضوع باعث می‌شود که توزیع عادلانه و دسترسی مناسب داشته باشیم و بررسی کنیم که چه دلایلی وجود دارد که این اتفاق نمیفتد. باید حتما بررسی کنیم دلیل اینکه دسترسی مناسبی در مناطق مختلف وجود ندارد و پزشکان در شهرهای بزرگی مثل تهران مستقر می‌شوند و در این شهرها سرانه پزشک نسبت به سایر شهرها بالاتر است، چیست؛ سازمان نظام پزشکی با اصل قضیه مخالف نیست، زیرا افرادی که در آنجا هستند، یا استاد دانشگاه و یا عضو هیات علمی هستند و آکادمیک فکر می‌کنند و با سیستم بهداشتی و درمانی کشور کاملا آشنایی دارند. اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم یا رییس دانشگاه بودند یا اینکه در دانشگاه‌ها مسئولیت داشتند.

دکتر حسن زاده بیان کرد: این موضوع یک معادله یک مجهولی نیست که مثلا ما ظرفیت را افزایش بدهیم و بعد تعداد پزشک افزایش پیدا کند، بلکه یک معادله چند مجهولی است، یعنی باید عوامل مختلف را درنظر گرفته و ببینیم که ما چقدر داریم هزینه می‌کنیم و برای این هزینه‌ای که می‌کنیم، چقدر اثربخشی داریم. بهره وری در سیستم را باید افزایش دهیم، با صرفا تحمیل کردن بار اضافه به سیستم بهداشتی درمانی و دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور و بالا بردن هزینه‌های کشور که در شرایط فعلی بسیار نگران کننده است، نمی‌توانیم مشکلی که مطرح شده است را حل کنیم و باید تمامی عواملی را که مشکل ایجاد می‌کنند، بررسی کنیم.

وی ادامه داد: چه آمارهایی را که سازمان جهانی بهداشت داده بپذیریم و چه آمارهای خود را، اگر هر معیاری را بنگریم، براساس آن معیارها باید برنامه ریزی‌های‌مان را انجام دهیم. در بسیاری از کشورهایی که از نظر بهداشتی و درمانی و از نظر سلامتی وضعیت خوبی را دارند، یعنی سیستم بهداشت و درمانشان موفق است، اینگونه نیست که الزاما درصد و سرانه پزشکانشان بالا باشد؛ چرا به کشورهایی که از نظر پزشکی مترقی هستند توجهی نمی‌کنیم؟ ما نباید خود را با کشوری که پزشک در آن به عنوان کارمند کار می‌کند، مقایسه کنیم. آیا در کشورمان با افزایش کارمند، کارآیی افزایش پیدا کرده؟ آیا کمیّت کارها افزایش داشته است؟ بنابراین صرفا افزایش تعداد، منجر به افزایش کیفیت و رفع مشکل، نمی‌شود. رسانه‌های مختلف که اینگونه موضوعات را مطرح می‌کنند نباید ذهن مردم را نسبت به جامعه پزشکی مغشوش کنند؛ زیرا اکنون در شرایط سختی قرار داریم و پزشکان زحمات زیادی را برای سلامت جامعه متحمل می‌شوند و نباید تحت فشار قرار گیرند.

دبیر شورای عالی برنامه ریزی علوم پزشکی در پایان تاکید کرد: وزارت بهداشت در برنامه مشخص و مدونی پیگیر این موضوع خواهد بود تا این ظرفیت‌ها متعادل و مناسب شود؛ همچنین برای حل مشکل توزیع عادلانه و دسترسی مناسب پزشکان نیز برنامه‌هایی خواهیم داشت.