به گزارش آتیهآنلاین، افسردگی عبارت است از شرایطی که در آن فرد، احساس حزن، ناامیدی و عدم وجود قدرت میکند. هر فردی ممکن است در معرض افسردگی قرار گیرد؛ شدت افسردگی ممکن است از کم تا زیاد متنفاوت باشد. وقتی شدت افسردگی کم باشد، فرد زندگی عادی خود را انجام میدهد؛ اما وقتی افسردگی شدید شود، نمیتواند به زندگی عادی خود ادامه دهد و به افکاری مانند مرگ، آسیب زدن به خود و دیگرای و حتی افکار خودکشی و... فکر میکند. افسردگی مانند ابری است که همه چیز را در زندگی فرد تیره کرده و لذت زندگی را از او میگیرد. اما خوشبختانه افسردگی قابل درمان است.
علایم و نشانههای افسردگی
بنابراعلام کارشناسان وزارت بهداشت، برخی از نشانهها و علایمی که ممکن است در صورت ابتلا به افسردگی تجربه کنید، عبارت است از:
احساس ناراحتی- از دست دادن علاقه به موضوعهای که پیش از این جذاب و لذت بخش بودند- گریه زیاد یا احساس ناتوانی برای گریستن- احساس تنهایی حتی اگر در جمع باشید- خستگی و کمبود انرژی- بیقراری- مشکلات خواب- احساس بد در ساعتهای بهخصوص از روز (معمولا صبح) - کاهش یا افزایش اشتها و وزن- از دست دادن اعتماد بهنفس- منتظر اتفاقات ناگوار بودن و داشتن افکار منفی یا غمانگیز- احساس یاس و ناامیدی- افکاری در مورد مرگ و خودکشی- احساس تنفر از خود- کاهش حافظه و تمرکز- ممکن است انجام کارهای ساده برای شما مشکل باشد- ممکن است انجام کارهای روزمره برای شما دشوار باشد- ممکن است ارتباط خود را با افراد دیگر قطع کنید.
البته هر کسی که به بیماری افسردگی مبتلا باشد، همه این علایم را همزمان نخواهد داشت؛ همچنین ممکن است این احساسات و افکار را تا مدتی پس از از دست دادن عزیزان خود یا برخی مشکلات زندگی تجربه کنید که معمولا به مرور زمان حلوفصل میشود. چنین شرایطی برای مدت محدود، امری طبیعی است؛ اما اگر این احساسات خیلی شدید باشند یا برای مدت طولانی ادامه یابند، احتمالا نشانه پیشرفت افسردگی است. اکثر مردم گفتگو در مورد این احساسات را با فردی که به ایشان اهمیت میدهد، مفید میدانند.
چه چیزی سبب افسردگی میشود؟
افسردگی علت مشخصی ندارد و معمولا بیش از یک دلیل برای وقوع آن وجود دارد. این دلایل از فردی به فرد دیگر متفاوتاند. از جمله این دلایل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
حوادث ناراحت کننده زندگی مانند تنها بودن- فقر و بیکاری- مهاجرت- از دست دادن عزیزان- بیماری جسمی.
از طرفی حوادثی که فکر میکنید خوب و مثبت هستند از قبیل:
ازدواج کردن- شروع به کاری جدید- زایمان (مانند آنچه که در افسردگی پس از زایمان دیده میشود) میتوانند به عنوان یک عامل استرسزا برای شروع افسردگی عمل کند.
به نظر میرسد، برخی افراد در مقایسه با دیگران نسبت به افسردگی آسیبپذیرترند. این امر ممکن است به دلیل آسیبپذیری بیشتر ارثی یا به دلیل تجربههای اولیه زندگی و تاثیر خانواده و محیط بر رشد فرد باشد.
افراد مختلف به روشهای مختلف نسبت به افسردگی واکنش نشان میدهند. برخی ممکن است غمگین و گوشهگیر شوند و برخی دیگر پریشانی خود را با مصرف مواد مخدر یا تحریکپذیری بیش از اندازه نشان دهند.
روشهای مقابله با افسردگی
روشهایی وجود دارد که میتواند کمک کند تا احساس بهتری داشته باشیم:
- فعال باشید
فعالیت جسمی بسیار مفید است؛ ورزش، پیادهروی، دویدن، دوچرخهسواری و هرآنچه که فعالیت شما را افزایش میدهد، میتواند کمک کند تا احساس بهبودی داشته باشید.
- با دیگران صحبت کنید
سعی کنید احساساتتان را با نزدیگان خود درمیان بگذارید. آنها حتی میتوانند تنها با گوش دادن به گفتههایتان به شما کمک کنند تا به مسائل فکر کنید و راههای جدیدی پیدا کنید.
- مراقبت خودتان باشید
مواظب باشید که در مقابل وسوسههای کنار آمدن با افسردگی از طریق نوشیدن الکل و سوءاستفاده از داروهای غیرمجاز مقاومت کنید. شاید آنها در کوتاهمدت موثر باشند، اما در درازمدت خودشان تبدیل به مشکل میشوند.
چه درمانی برای افسردگی وجود دارد
روشهای اساسی برای کمک حرفهای به بیماران افسرده شامل موارد زیر است که پزشک ممکن است برای درمان، از یک یا چند روش کمک بگیرد:
- مشاوره
پزشک ممکن است شما را به متخصصان سلامت روان ارجاع دهد که ممکن است روانشناس یا روانپزشک باشد. مشاوره براساس نیازهای هر فرد تنظیم میشود. برای این نوع درمان باید به موارد زیادی توجه کرد. این موارد شامل علت افسردگی، شرایط و جنبههای فردی و روشهای مقابله شما با مشکلات است. مشاوره و رواندرمانی انواع مختلفی دارند؛ درمانگر به شما کمک میکند تا مشکلات خود را بهتر درک کنید؛ افکار منفی خود را شناسایی کنید؛ افکار مثبت را جایگزین آنها کنید؛ به دنبال راهکاری برای غلبه بر افسردگی باشید.
آموختن مهارتهای زندگی نیز میتواند برای شما بسیار کمک کننده باشد. البته مدتی طول میکشد تا مزایای مشاوره منظم را احساس کنید؛ اما این نوع درمان تاکنون به بسیاری از مردم کمک کرده است و میتواند بسیار موثر واقع شود.
- دارودرمانی
نوع دیگری از درمان، استفاده از داروهای ضد افسردگی است که توسط پزشکان عمومی یا روانپزشکان تجویز میشود و برای درمان بسیاری از مبتلایان به افسردگی موثر بوده است.
برخلاف عقیده عموم، این داروها اعتیادآور نیستند و معمولا پس از گذشت چند ماه، زمانی که علایم افسردگی فرکش کردند، با مشورت پزشک میتوان مصرف آنها را متوقف کرد.
دانستن این موضوع مهم است که شروع و قطع مصرف داروهای ضدافسردگی به صورت خودسرانه و بدون نظر پزشک میتواند آسیب زننده باشد. هیچگاه خودسرانه برای شروع، مقدار مصرف و قطع دارو تصمیم نگیرید.
داروهای ضدافسردگی بلافاصله عمل نمیکنند؛ به طور معمول دو تا چهار هفته زمان الزم است تا اثر مفیدشان مشخص شود نیز باید تا مدتی پس از رفع علایم مصرف شوند. پس ضروری است آنها را منظم و به مدت موردنیاز، طبق دستور پزشک مصرف کنید. این امر هم در بهبود علایم و هم در جلوگیری از بازگشت افسردگی به شما کمک میکند.
لازم است بدانید که این داروها نیز مانند سایر داروهای روانپزشکی، به ویژه در ابتدای درمان، میتواند عوارض جانبی داشته باشند، اما خوشبختانه این عوارض بسیار جزئی هستند و با ادامه درمان از بین خواهند رفت. پس حتما درمورد این عوارض با پزشک خود مشورت کنید.
اگر از داروهای ضدافسردگی استفاده میکنید، مهم است که با پزشک خود در مورد سایر بیماریهای جسمی احتمالی، مصرف سایر داروها، مواد یا الکل نیز مشورت کنید.
در صورتی که علایم و نشانههایی وجود دارد که منجر به کاهش توانایی و کاهش عملکرد زندگی فرد یا افکار مرگ و خودکشی شود، باید به مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه شود. پیگیری و مراقبتهای بعدی توسط کارشناس سلامت روان یا مراقب سلامت انجام میشود.
نظر شما