به گزارش آتیه‌آنلاین، زیر مناره‌های افسانه‌ای و برج‌های بلند استانبول، جنگی غیرمعمول میان مقام‌های انجمن تاکسی‌داران و مقامات شهری در حال شعله گرفتن است. رانندگان تاکسی در کلانشهر استانبول کار چندان آسانی پیش رو ندارند. برخلاف دیگر شهرهای جهان، صاحب خودروهای خود نیستند و در عوض ۵۰ هزار کابین، ۱۷ هزار و ۳۹۵ اتومبیل دارای مجور در شیفت‌های کاری را اداره می‌کنند.
دلالی برای صدور مجوز تاکسی!
زمانی که «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهوری فعلی ترکیه در دهه ۱۹۹۰ شهردار استانبول بود، این شهر حدود ۸ میلیون جمعیت داشت و امروزه این رقم دو برابر شده است. این در حالی است که طی این زمان شمار مجوزهای تاکسی تغییری نکرده و افزایش تقاضا برای کار در این حرفه باعث ایجاد کارتلی قدرتمند شده است. قیمتی که برای ارائه مجوز تعیین شده در نوسان است، اما در حال حاضر ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار لیر ترکیه (نزدیک به ۸ میلیارد تومان!) از متقاضیان دریافت می‌شود. تمامی این مسائل سبب شده که شهرت این صنعت بسیار بد باشد.
بسیاری از دارندگان مجوز ناشناس هستند و از دلالان برای اجاره خودروهای خود بهره می‌برند و اتحادیه تاکسیرانان نیز که به حزب عدالت و توسعه ترکیه تمایل دارد، نفوذی قابل توجه در مرکز هماهنگی حمل‌ونقل ملی دارد. شرکت اوبر در سال ۲۰۱۴ تلاش کرد وارد بازار استانبول شود اما به دلیل عدم موفقیت در لابی‌گری با اتحادیه تاکسیرانی ترکیه قادر به این کار نشد. طی هفته‌های گذشته، دادستان‌های ترکیه به دلیل رقابت ناعادلانه علیه مقام‌های ارشد اوبر در ترکیه شکایت کردند و خواستار دو سال حبس برای آنها شدند.
یک نبرد همیشگی
جنگ و درگیری میان رانندگان تاکسی‌های زردرنگ و خودروهای شخصی که اقدام به مسافرکشی می‌کنند امری رایج است که برخی از آنها نیز شامل چاقوکشی یا استفاده از اسلحه می‌شود. اگر مشتری‌ها شانس پیدا کردن تاکسی را پیدا کنند، معامله با آنها بسیار دشوار می‌شود. آزار و اذیت جنسی، نژادپرستی، بی‌ادبی و رانندگی غیرایمن از مشکلات عمده در این مسیر هستند. شهرداری استانبول پس از دریافت ۴۳ هزار شکایت در مورد رفتار رانندگان طی سال جاری، تلاش‌ها برای اصلاح عملکرد تاکسی‌ها در شهر را سرعت بخشید. اکنون که خطوط نبرد ترسیم شده است، اوضاع می‌تواند از کنترل خارج شود. «اوکتو کیهان»، رئیس مرکز مدیریت حمل‌ونقل استانبول گفت: «می‌خواهیم خصوصی‌سازی صنعت تاکسیرانی را پایان دهیم و در عوض آن را از طریق شهرداری اداره کنیم. همین روش در برلین، نیویورک و دبی نیز اجرا می‌شود. صرفاً در ترکیه است که این سیستم فرق می‌کند.»
وی افزود: «ما در حال توسعه شبکه راه‌آهن هستیم و خطوط اتوبوس را به صورت مالکیت عمومی درآورده‌ایم. ما در عین حال به دنبال شرایطی هستیم تا مردم بیشتر بتوانند از تاکسی در کنار دیگر سرویس‌های حمل‌ونقل عمومی استفاده کنند اما در حال حاضر امکانات لازم برای این کار را نداریم. بنا به گزارش‌ها، ما نیازمند ۶ هزار پلاک اضافی دیگر برای تاکسی‌ها هستیم اما اتحادیه تاکسیرانی حاضر نیست دست به این اقدام بزند.» کیهان در ادامه گفت: «تاکسی‌ها تنها بخشی از سیستم حمل‌ونقل عمومی هستند، اما ما برای ارائه خدمات بهتر و باکیفیت‌تر باید آن را در کل ساختار شهری ادغام کنیم. این مبارزه‌ای سخت و دشوار است، اما ما همچنان به تلاش خود ادامه می‌دهیم».
یک رقابت بی‌ثمر
اتحادیه مالکان تاکسی‌ها نیز از سوی دیگر معتقد است که تلاش‌ها برای اصلاح باید بر بهبود فناوری‌ها و کارآمدتر کردن این خدمات متمرکز باشد، نه افزایش شمار تاکسی‌ها؛ چراکه این امر تأثیر چندانی نداشته و صرفاً به افزایش پیدا کردن رقابت دامن می‌زند. «ایوب آکسو»، رئیس انجمن تاکسیرانی معتقد است که ترافیک بدنام استانبول به این معناست که نرخ کرایه‌ها می‌بایست افزایش یافته تا سفرهای کوتاه‌مدت برای رانندگان از لحاظ مالی به صرفه باشد. این در حالی است برای برخی رانندگان این نگرانی وجود دارد که با توجه به وضعیت موجود، احتمال بهتر شدن وضعیت کاری آنها بسیار پایین است.
«صدرا ییلماز»، یک راننده شیفت شب، در این رابطه گفت: «پنج سال است که با این ماشین رانندگی می‌کنم اما هرگز صاحب آن را ندیده‌ام. صرفا اجاره ماهیانه را پرداخت می‌کنم. آنها مافیایی تمام و کمال هستند. هیچ امنیت اجتماعی‌ای وجود ندارد. اگر کسی بخواهد اندک درآمدی داشته باشد، همه می‌توانند انجامش دهند. کار ما اصلاً کار آسانی نیست.» شماری از مقام‌های شهرداری استانبول تلاش دارند دریافت مجوز را بدل به امری زیر نظر این سازمان کنند تا بدین ترتیب سیستم فعلی و مافیایی اعطای اجازه‌نامه تغییر کند و از ساختار مریض امروزی آن فاصله بگیرد.
این در حالی است که پیشنهادهای شهرداری برای افزایش مجوزها طی سال گذشته ۹ بار از سوی مرکز هماهنگی حمل‌ونقل استانبول رد شده است. این نکته را نیز باید در نظر گرفت که در این مرکز، اکثریت آراء در اختیار هواداران حزب عدالت و توسعه بوده و انجمن تاکسیرانی نیز نزدیکی بسیاری با جناح اردوغان دارد. شهردار استانبول که در ضدیت با حزب حاکم کار می‌کند، بارها تلاش کرده که این روند را تغییر دهد اما طی این مدت بارها با درخواست‌های او مخالفت شده است. برای مثال، طرح او برای افزایش شمار مجوز تاکسی‌ها با مخالفت گسترده مواجه شد.
نظر شما