به گزارش آتیه آنلاین به نقل از هنر آنلاین،سورنتینو که سال ۲۰۱۳ با «زیبایی بزرگ» جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را برده، امسال برای دومین بار نماینده ایتالیا در اسکار است و انتظار می‌رود با «دست خدا» بتواند دست‌کم به فهرست پنج نامزد نهایی بهترین فیلم بین‌المللی راه یابد. این فیلم امسال در جشنواره ونیز برنده جایزه بزرگ هیات داوران شد و پس از آن در جشنواره تلوراید و لندن هم شرکت کرد تا با دست پر وارد فصل جوایز شود.

«دست خدا» که تولید شبکه نتفلیکس است، از ۲۴ نوامبر در سینماهای ایتالیا و از سوم دسامبر در دیگر نقاط دنیا روی پرده می‌رود. فیلم شخصی‌ترین ساخته سورنتینو تا امروز است و داستان زندگی فیلمساز نامدار و تحسین‌شده ایتالیایی را در دوران نوجوانی در دهه ۱۹۸۰ در ناپل روایت می‌کند. ماجراهای آن دوران فابیتو با ورود دیگو مارادونا به ناپل گره می‌خورد و ستاره آرژانتینی به گونه‌ای زندگی او را نجات می‌دهد. فیلیپو اسکوتی برای بازی کردن در این نقش از جشنواره ونیز جایزه بهترین چهره نوظهور را برد.

سینمای ایتالیا تا امروز ۱۱ بار برنده جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی (با نام پیشین اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان) شده و بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۰ هم سه اسکار افتخاری گرفته است. یکی از اعضای کمیته انتخاب نماینده ایتالیا در اسکار آلبرتو باربرا، رئیس جشنواره فیلم ونیز است.

نروژ هم در نود و چهارمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکار با «بدترین فرد در جهان» به کارگردانی یواخیم تریر در بخش بهترین فیلم بین‌المللی حضور دارد. فیلم امسال در بخش مسابقه جشنواره کن شرکت کرد و در رقابت با «قهرمان» اصغر فرهادی برنده جایزه بهترین بازیگر زن شد. «بدترین فرد در جهان» سومین و آخرین بخش از سه‌گانه اسلو است و مقام‌های سینمایی نروژ امیدوارند بتواند در فهرست پنج نامزد نهایی اسکار بهترین فیلم بین‌المللی قرار بگیرد.

جشنواره‌های کارلووی‌واری، تورنتو، نیویورک و لندن مقصدهای بعدی «بدترین فرد در جهان» پس از درخشش در کن بودند که ۸۵ هزار تماشاگر در نروژ و بیش از ۱۰۰ هزار بیننده در فرانسه داشت. شرکت فرانسوی ام‌کا۲ حق پخش بین‌المللی فیلم را در اختیار دارد و شرکت نئون آن را در آمریکای شمالی به نمایش می‌گذارد.

سینمای نروژ تا امروز سه بار نامزد دریافت جایزه اسکار بوده که آخرین آن به «کان-تیکی» در ۲۰۱۳ بازمی‌گردد. نمایندگان این کشور اسکاندیناوی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۱ به ترتیب «انتخاب پادشاه» و «امید» بودند که وارد فهرست کوتاه نامزدها شدند اما از قرار گرفتن در فهرست پنج نامزد نهایی بازماندند.