به گزارش آتیهآنلاین به نقل از ایرنا این مطالعه روی حیوانات انجام شده است؛ اما محققان امیدوارند که این یافتهها در نهایت به افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) اجازه دهد تا به زندگی متعادلتری برسند.
محققان میدانند که خاطرات بلندمدت را میتوان به طور کلی به دو نوع تقسیم کرد: حافظه مبتنی بر واقعیت، جایی که میتوان مواردی مانند نام، مکان، رویداد و غیره را به خاطر آورد و نوعی حافظه غریزی که در آن مواردی مانند احساسات و مهارتها به یاد آورده میشود.
محققان به این باور رسیدهاند که خاطرات عاطفی را میتوان تغییر داد. بنابراین شاید بتوان آسیب دیدگی ناشی از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را درمان کرد. در سال ۲۰۰۴ برخی از تحقیقات پیشگامانه محققان در نیویورک نشان داد که اگر حیوانات با «پروپرانولول مسدود کننده بتا» تحت درمان قرار گیرند، این کار به آنها اجازه میدهد که یک تروما (روان زخم) را فراموش کنند.
با این حال برخی اوقات بازتولید این نتایج دشوار بوده است که تردیدهایی را در مورد اینکه آیا خاطرات اصلا قابل تغییر هستند یا نه، ایجاد کرده است.
براساس این گزارش به نقل از پایگاه اینترنتی یورک الرت، اکنون محققان دانشگاه کمبریج نشان دادهاند که وجود یک پروتئین خاص به نام پروتئین shank که به عنوان داربستی برای گیرندههایی که قدرت ارتباط بین نورونها را تعیین میکنند عمل میکند - تعیین میکند که آیا میتوان خاطرات را در حیواناتی که با پروپرانولول تحت درمان قرار میگیرند، تغییر داد یا خیر.
بر اساس نتایج این مطالعه، در صورتی که این پروتئین تخریب شود، خاطرات قابل تغییر میشوند؛ اما اگر این پروتئین وجود داشته باشد، این موضوع نشان میدهد که خاطرات قابل تجزیه نیستند که این موضوع علت اینکه چرا پروپرانولول همیشه فراموشی ایجاد نمیکند را توضیح میدهد.
محققان نتایج این مطالعه را بسیار جالب توصیف کردند و اظهار داشتند که برداشتن آنچه باعث ایجاد خاطره میشود بسیار دشوار است و این مطالعه ما را به درک نحوه حفظ و تغییر خاطرات یک گام نزدیکتر میکند.
آنها افزودند: البته هنوز برای تغییر خاطرات مسیر زیادی در پیش است و البته انتقال این مراحل به انسان نیز دشوار خواهد بود. اما نتایج این مطالعه به ما امید میدهد که در نهایت میتوانیم به افرادی که از خاطرات استرس آسیب زا رنج میبرند، کمک کنیم.
نتایج این مطالعه در کنفرانس ECNP در لیسبون ارائه شده است.
نظر شما