به گزارش آتیه آنلاین، ایسنا نوشت: یک گروه بین‌المللی از پژوهشگران، از تغییرات فصلی برای شناسایی رسوبات احتمالی یخ زیر سطح نواحی معتدل مریخ استفاده کرده‌اند؛ جایی که احتمال زنده ماندن انسان‌ها در آن بیشتر است.

دکتر "ژرمن مارتینز"(Germán Martínez) و همکارانش با استفاده از داده‌های فضاپیمای رباتیک "مارس ادیسی"(Mars Odyssey) ناسا که حدود ۲۰ سال را در گردش به دور سیاره سرخ گذرانده است، دو مکان مورد علاقه خود را شناسایی کرده‌اند؛ "هلاس پلانیتیا"(Hellas Planitia) و "اتوپیا روپس"(Utopia Rupes) که به ترتیب، در نیمکره جنوبی و شمالی قرار دارند. تغییرات فصلی در سطوح هیدروژن نشان می‌دهد که می‌توان میزان قابل‌توجهی از یخ را در فاصله یک متر یا بیشتر زیر سطح این مناطق یافت.

بر اساس این گزارش که به نقل از فیز نوشته شده: مارتینز گفت: داده‌های طیف‌سنج نوترونی مارس ادیسی نشان می‌دهند که زیر سطح مریخ، هیدروژن وجود دارد اما ما هنوز با این چالش رو به رو هستیم که آیا هیدروژن به شکل یخ است و می‌تواند به عنوان منبع آب مورد استفاده قرار بگیرد یا خیر. اینجاست که تغییرات فصلی می‌توانند سرنخ مهمی ارائه دهند. از آنجا که سردترین دمای زمین، همزمان با بیشترین افزایش مشاهده‌ شده در میزان هیدروژن رخ می‌دهد، مشخص می‌شود که یخ طی فصل‌های پاییز و زمستان، زیر سطح کم‌عمق این مناطق شکل می‌گیرد و سپس طی فصل گرما در هر نیمکره، به گاز تبدیل می‌شود.

یخ زیر سطح کم‌عمق، در قطب‌ها به مقدار زیاد یافت شده است اما سردی هوا و نور محدود خورشید، مناطق قطبی را به محیطی ناملایم برای اکتشافات انسان تبدیل می‌کند.  

فضانوردان برای زنده ماندن در مریخ باید به منابع موجود در محل تکیه کنند زیرا ارسال منظم تجهیزات مورد نیاز با توجه به فاصله ۵۵ میلیون کیلومتری میان زمین و مریخ، امکان‌پذیر نیست. از آنجا که آب مایع در محیط سرد و خشک مریخ وجود ندارد، یخ یک منبع حیاتی به شمار می‌رود. آب نه تنها برای حفظ زندگی کاوشگران یا پرورش گیاهان و مواد غذایی ضروری است، بلکه می‌توان آن را برای دستیابی به سوخت موشک، به اکسیژن و هیدروژن تجزیه کرد.

دو منطقه دیگر موسوم به "تارسیس مونتس"(Tharsis Montes) و "ساختار مدوسا فوسا"(Medusae Fossae Formation) نیز غنی از هیدروژن هستند. با وجود این، تغییرات فصلی را نشان نمی‌دهند و به نظر می‌رسد که شکل‌های آب، کمتر در دسترس قرار دارند.

مارتینز اضافه کرد: این مناطق قطعا برای ماموریت‌های آینده نیز جالب هستند. آنچه ما در حال حاضر در مورد هلاس پلانیتیا و اتوپیا روپس انجام می‌دهیم، بررسی کانی‌شناسی آنها با ابزارهای دیگر به امید شناسایی انواع سنگ‌های تغییر یافته توسط آب است. این مناطق، گزینه‌های ایده‌آلی برای انجام دادن ماموریت‌های رباتیک از جمله آوردن نمونه‌ها به زمین خواهند بود زیرا مواد لازم برای سوخت موشک نیز در آنها وجود دارد.