به گزارش آتیهآنلاین به نقل از ایرنا، حسامالدین علامه در آستانه روز جهانی سالمندان ۱ اکتبر برابر با ۹ مهرماه از آغاز دعوت همگانی برای آموزش یک مهارت دیجیتال به سالمندان در قالب پویش رسانهای «من میتوانم؛ هیچ وقت برای یادگیری دیر نیست!» خبر داد و گفت: در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به افزایش خدمات بهداشتی و بهزیستی و ارتقاء رفاه اجتماعی افزایش امید به زندگی در بدو تولد از ۵۷ سال به بیش از ۷۵ سال رسید.
رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با اشاره به روند رو به صعود پدیده سالمندی در پی کاهش ازدواج و نرخ باروری در سالهای اخیر، عنوان کرد: پدیده سالمندی طی ۴۲ سال از جمعیت ۵ درصد سالمندان در سال ۱۳۵۵ به جمعیت ۱۰ درصد سالمندان در سال ۱۳۹۸ رسیده و طبق پیشبینیها در مدت ۲۲ سال آینده ۲۰ درصد و تا ۳۵ سال آینده یک سوم جمعیت ایران را سالمندان تشکیل میدهند. این شتاب منحصر به فرد در پیری جمعیت، احتیاج به سیاستگذاری و برنامهریزی دقیق و جامع دارد تا بتوان زیرساختها و اقدامات اولویتمند برای مدیریت این چالش را هموار کرد.
وی، ادامه داد: با توجه به ابلاغ و دسترسی عمومی به سند ملی سالمندان کشور و نیز پیشامد همهگیری کرونا که توجهای افزون به سالمندان را سبب شده است، فرصت مغتنمی فراهم آمده تا در راستای نیل به اهداف این سند از جمله حفظ تکریم و منزلت سالمندان، ایجاد شرایط لازم برای خودمراقبتی و نگهداری عزتمندانه در خانواده، پوشش کامل انواع بیمهها و دسترسی آسان به انواع خدمات و حمایتهای لازم، ارتقاء مهارتها و توانمندیها و بهرهمندی از انباشت تجارب در راستای افزایش مشارکت اجتماعی و آموزش شیوه سبک زندگی سالم در راستای نیل به سالمندی سالم و پویا تمرکز ویژهای بر روی موضوع سالمندی و ارائه چالشها و راهکارهای آن صورت گیرد.
علامه در پایان «بهرهمندی عادلانه همه سنین از فناوری دیجیتال» را به عنوان شعار ملی روز سالمند اعلام کرد و یادآور شد: تمهیدی اندیشیده شده است تا با همکاری دستگاههای عضو شورای ملی سالمندان و واحدهای تابعه، گرامیداشت هفته تکریم منزلت سالمندان به صورت مجازی و رسانهای برگزار شود که این امر ایده برگزاری پویش رسانهای «من میتوانم؛ هیچ وقت برای یادگیری دیر نیست!» با هدف آموزش مهارت بهرهبرداری از فناوری دیجیتال به سالمندان برای انجام فعالیتهای روزمره زندگی به خصوص خریدهای الکترونیکی و ارتباطات تصویری در ذهنمان متبادر کرد.
نظر شما