به گزارش آتیه آنلاین، شمارش معکوس برای تصمیم سرنوشت ساز حوزه ورزش از چند روز قبل آغاز شده و با ادامه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در مجلس به لحظات حساس خود نزدیک می‌شود تا مشخص شود که «سیدحمید سجادی هزاوه» می‌تواند رای اعتماد را از نمایندگان مجلس بگیرد یا مثل ۱۰ سال قبل با دست خالی صحن خانه ملت را ترک خواهد کرد.

حمید سجادی برای اهالی ورزش چهره‌ای شناخته شده و نام آشناست. مردی که در دوران جوانی عناوین قهرمانی پرتعدادی را در دوومیدانی به کارنامه ورزش ایران افزود و رکوردهای ماندگاری را در آسیا و ایران به یادگار گذاشت. او در دوران ورزشی چهره‌ای محبوب بود و خاطرات خوشی را از خود بر جا گذاشت.

دونده استقامت ایران این بار حمایت خوبی را از ابراهیم رئیسی پشت خود دارد که در صحن علنی مجلس به تمجید از سوابق گزینه پیشنهادی اش پرداخت و حمید سجادی را گزینه‌ای مناسب و «ورزشی» برای وزارت ورزش دانست و ابراز امیدواری کرد نمایندگان مجلس به او رای موافق دهند.

سجادی که از روز شنبه تلاش‌ها و رایزنی‌هایش را در مجلس آغاز کرده تا نظرات موافق بیشتری را به خود جلب کند، با استقبال اهالی ورزش مواجه شده و اکثر کارشناسان، صاحب نظران، روسای فدراسیون‌ها، برخی نمایندگان مجلس و مدیران ورزش او را گزینه‌ای شایسته و مناسب برای حضور در وزارت ورزش دانسته‌اند.

در حالی که موافقان حضور سجادی در وزارت ورزش با مصاحبه‌های پرتعداد خود سروصدای زیادی به راه انداخته‌اند و بر شایسته بودن وی مُهر تایید زده‌اند، مخالفان او که در خانه مجلس حضور دارند سکوت کرده‌اند و در انتظار روز رای گیری هستند.

پیگیری‌های از وضعیت حمید سجادی در آستانه گرفتن رای اعتماد از مجلس نشان می‌دهد که او بر روی لبه تیغ قدم برمی دارد و برای آنکه بتواند از این وضعیت عبور کند نیاز به رایزنی و تعامل با گروه مخالفان دارد تا شرایط را به سود خود تغییر دهد.

آنچه مسلم است نظر موافق اهالی ورزش هر چند که در روشن کردن ذهن نمایندگان تاثیرگذار است اما نمی‌تواند در تعداد آرای موافق و یا مخالف تاثیر زیادی داشته باشد چرا که رای نهایی با ۲۹۰ نماینده‌ای خواهد بود که قرار است موضع خود در مورد سجادی را اعلام کنند.

روزهای باقی مانده تا رای گیری برای حمید سجادی حیاتی‌ترین ساعات و لحظات است تا بتواند نظر مخالفان خود که از جمله افراد تاثیرگذار مجلس نیز به شمار می‌روند را برگرداند و بر تعداد موافقانش بیفزاید تا ورزش این بار در همان مرحله اول وزیر خود را بشناسد و تکلیفش مشخص شود و کار دوباره به دوره سرپرستی و تکرار ماجرای معرفی وزیر و مجلس و رای اعتماد و … کشیده نشود.