به گزارش آتیهآنلاین، در کشور ما نیز از مجموع ۴ میلیون و ۶۴۰ هزار و ۶۹۵ نفر بیمار کرونا، ۳ میلیون ۹۰۲ هزار و ۸۰۸ نفر از این بیماری جان سالم بهدر بردهاند؛ بیشک دسترسی به سلامت این بیماران در سایه تلاش و فداکاری کادر درمان به دست آمده است. این در حالی است که با خیز پنجم کرونا، دیگر رمقی برای سپیدپوشان عرصه سلامت که در سنگر نخست مبارزه قرار دارند، باقی نمانده و در عین حال تیم پزشکی و پرستاری از آغاز همهگیری تاکنون این رنج مقدس را به جان خریده و ایثارگرانه در تلاشند و روزهای سختی را سپری میکنند.
یک متخصص بیماریهای عفونی و ایمونولوژی بالینی، درمان بیماران را در موج پنجم کرونا و سویه لجام گسیخته دلتا، مانند میدان مبارزهای توصیف کرد که پشتیبانی لجستیکی کافی برای درمان وجود ندارد و کادر درمان با چتری از خانوادهها مواجه هستند که تعدادی از اعضای آن فوت میکند و این رخدادها تأثیرات روانی و جسمانی زیادی بر تیم درمانی باقی گذاشته و اختلال PTSD (اضطراب پس از سانحه) را در آنها ایجاد میکند.
دکتر مرتضی ایزدی با بیان اینکه در موج پنجم کرونا، درمان بیماران فرسایشی شده است، افزود: «با شیوع سویه دلتا بیماران بیشتری با وخامت حال مراجعه میکنند و متأسفانه درمان مطمئنی نیز وجود ندارد و قابل پیشبینی نیست که بیماری که مراجعه میکند، میتواند جان سالمی به در ببرد یا خیر.»
وی اظهار کرد: «سویه جهشیافته دلتا به گونهای است که بسیار مسری است و شاید پزشک به جای بیمار در تخت بیماری قرار گیرد. همچنین پیچیدگی بیماری طوری است که معلوم نیست آنچه را که در توان داریم، دقیقاً همانی است که میتواند نتیجهبخش باشد.»
استادتمام دانشگاه علومپزشکی بقیهالله، گفت: «درمان کرونا شبیه میدان جنگی است که در آن پشتیبانی لجستیکی کافی وجود ندارد و نمیتوان به همه بیماران به اندازهای که نیاز است، خدمات مناسب ارائه شود؛ در برهههایی از زمان با کمبود دارو مواجه هستیم و با افزایش تعداد بیماران اکنون تختهای بیمارستانها مملو از بیمار است و با چالش تخت خالی مواجه هستیم.»
ایزدی با اشاره به ظرفیت پذیرش و ویزیت بیماران توسط پزشکان، تصریح کرد: «به طور معمول روزانه حدود ۲۰ تا ۳۰ بیمار باید ویزیت شود؛ اما اکنون در شرایطی به سر میریم که مجبور به ویزیت ۸۰ تا ۱۰۰ بیمار آن هم از نوع بدحال هستیم و به طور ناگهانی چتری از خانواده در برابر ما گسترده میشود که تعدادی از افراد خانواده فوت میکنند و اینها تأثیرات روانی و جسمانی زیادی بر کادر درمان برجای میگذارد تا حدی که میتوان گفت تیم پزشکی دچار اختلال اضطراب پس از سانحه شده و این اضطراب و خستگی روانی متأسفانه میتواند سالیان سال هم طول میکشد.
وی با بیان اینکه اکنون مبارزه با کرونا مانند جنگی شده است که باید خانهبهخانه با آن مبارزه کرد، ادامه داد: «مبارزه با کرونا باید از داخل هر خانه شروع شود؛ باید خانوادهها مواظب باشند وقتی بیرون میروند به این مسأله بیندیشند، اولین فردی که با او مواجه میشود، حتی نزدیکترین و صمیمیترین فرد میتواند آلوده به ویروس کرونا باشد و داخل خانه هم نباید مطمئن باشیم که همه سالم هستند.»
رئیس مرکز تحقیقات ازونتراپی دانشگاه علومپزشکی بقیهالله، افزود: «همچنین نباید تصور شود که اگر خدای ناکرده مبتلا شویم میتوانیم بهترین تجهیزات پزشکی و خدمات دارویی را داشته باشیم. شاهد بودیم افراد پولداری که برای تأمین داروی مورد نیازشان حاضر بودند هزینههای گزافی را بپردازند، اما به دلیل اینکه دارو پیدا نشد، در بیمارستان فوت کردند و یا افرادی بودند که همه امکانات درمانی برای آنها فراهم شده بود، اما باز هم در مقابل بیماری تاب نیاورده و از بین رفتند. همه باید بدانند که احتمال آلوده شدن به این بیماری بسیار زیاد است.»
ایزدی با تأکید بر اینکه بیماری کرونا یک بیماری معمولی نیست که بتوان با طی شدن جریان درست درمان از آن رهایی یافت، اظهار کرد: «این ویروس سرکشی است که در هر جمعی صرفنظر از اینکه با قصد و نیت صلهرحم باشد یا برای سرگرمی، میتواند به آسانی منتقل شود و اگر مراعات نشود، به طور حتم درگیری ایجاد کرده و به کسی رحم نمیکند.»
ضرورت انجام واکسیناسیون عمومی
وی با اشاره به انجام واکسیناسیون عمومی به عنوان راه برونرفت از همهگیری کرونا، گفت: «متأسفانه واکسیناسیون را بسیار دیر شروع کردیم. در حال حاضر برای تزریق واکسنهای موجود باید هوشمندانه عمل کرد و سریع این کار را انجام داد. با واکسینه شدن هر فرد، با یک مرگ کمتر مواجه خواهیم شد و لازم است برای واردات و نیز تولید واکسن داخلی تعجیل کنیم. خوشبختانه شرکتهای دانشبنیان برای تولید واکسن پا به عرصه گذاشته و اقدامات زیادی انجام دادهاند؛ اما لازم است با حمایت از این شرکتها موانع تولید انبوه واکسن در کشور برداشته شود تا انشاءالله بتوانیم به واکسنها و داروهایی که نیاز است، دسترسی پیدا کنیم.»
نظر شما