به گزارش آتیه ‌آنلاین، پس از روزهای سختی که در سال ۱۳۹۹ بر سینما گذشت، انتظار می‌رفت سال ۱۴۰۰شرایط بهتری برای سینما فراهم شود، اما اوضاع گیشه و اسقبال از سینماها همچنان رضایت بخش نیست، به گونه ای که  در این بازه زمانی تنها ۶ فیلم موفق به عبور فروش خود از مرز یک میلیارد تومان شده‌اند. در همین راستا چندی پیش سینماداران تهدید به تعطیلی سینماها در صورت استمرار وضعیت فعلی کردند و محمد قاصد اشرفی رییس انجمن سینماداران با حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی جلسه‌ای ترتیب داد که بر مبنای آن قرار شد دو فیلم کمدی با تضمین ۲.۵ میلیارد تومانی از سوی سازمان سینمایی برای هر یک از فیلم‌ها روانه پرده شوند تا در ایام باقی‌مانده تا ماه‌های محرم و صفر روحی تازه در گیشه سینما دمیده شود.

عوامل فیلم کمدی دینامیت نیز  از دهم تیرماه تصمیم به اکران این فیلم گرفتند و با گذشت بیش از  ۴۰ روز از آغاز اکران، فروش این فیلم در مجموع به بیش از ۸ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان رسیده که رکوردی دست نیافتنی برای اکران روزهای کرونایی به شمار می‌آید. البته ابراهیم عامریان، تهیه‌کننده این فیلم معتقد است که این فیلم باید هفته‌ای پنج میلیارد تومان می‌فروخت و این رقم را چندان مناسب برای «دینامیت» نمی‌داند. بعد از موفقیت «دینامیت» در گیشه، برخی تهیه‌کنندگان موقعیت را برای اکران فیلم‌هایی که در شرایط عادی هم امیدی به فروش‌شان نبود، مناسب دیدند و  در آخرین روز تیر ماه دو فیلم «قصه عشق پدرم» به کارگردانی محمدرضا ورزی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شریفی‌نیا و «سیاه‌باز» به کارگردانی حمید همتی به فیلم‌های روی پرده اضافه شدند البته همانطور که پیش بینی می‌شد فروش این فیلم‌ها بسیار پایین بود. به گونه‌ای که «مدیترانه» در ۹۵ سالن روی پرده رفته وتنها حدود ۴۸ میلیون تومان فروخته است. «سیاه‌باز» نیز با اکران در ۹۲ سالن حدود ۴۱ میلیون تومان فروش کرده است. «قصه عشق پدرم» که محصول سال ۱۳۹۰ است و مدت‌ها خاک‌خورده و بعید بود در هر وضعیت دیگری رنگ پرده را به‌خود می‌دید، در ۶۹ سالن نمایش داده شده و تنها حدود ۱۸ میلیون تومان در گیشه بلیت فروخته است. میزان فروش این ۳ فیلم نشان می‌دهد که سینما با چنین فیلم‌هایی هرگز دوباره نمی‌تواند روی پای خودش بایستد.از طرفی  با بحرانی‌تر شدن اوضاع کرونا، فیلم سینمایی «دینامیت» که در دو هفته پیش یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان فروش داشت و توانسته بود توجه بسیاری از فیلم‌دوستان را جلب کند و پای‌شان را به داخل سالن‌ها بکشاند، در هفته گذشته اقبال کمتری داشته و هر روز به تدریج روندی نزولی را در فروش طی می کند و به نظر می رسد تا واکسیناسیون عمومی به‌صورت گسترده انجام نشود نمی‌توان به رونق دوباره این صنعت امیدی داشت.

اگرچه دراین شرایطی که بسیاری از شهروندان با توجه به نگرانی از تجمع در محیط‌های سربسته تمایلی به حضور در سالن های سینماها و تماشای فیلم ندارند و تهیه‌کنندگان نیز از اکران فیلم‌ها و هدررفت سرمایه‌شان ترس دارند میشد روی اکران آنلاین حساب کرد؛ تا در روزهای رکود و توقف پروژه‌های سینمایی، هم راهگشا باشد و هم گره‌ای از گره‌های پرشمار در این روزها باز کند؛ اما به نظر می رسد با تجربه سال گذشته که  درنهایت با قاچاق و فروش پایین فیلم‌ها تبدیل به یک طرح شکست خورده شد حالا دیگر سینماگران هم به اکران آنلاین اقبالی نشان نمی‌دهند و شاید مصمم‌تر از سال پیش می‌دانند که نمی‌خواهند فیلم‌هایشان را در VOD ها اکران کنند.

چندی پیش امیرحسین علم‌الهدی، کارشناس اقتصاد سینما، درباره ایده اکران آنلاین به مهر گفت: «ایده اکران آنلاین یک شوخی است! کجای دنیا فیلم‌ها را اکران آنلاین می‌کنند؟ در پلتفرم‌هایی مانند نتفلیکس و اچ‌بی‌او آیا ما پدیده‌ای به نام اکران آنلاین داریم؟ اگر کسی سراغ دارد بیاید بگوید. اکران آنلاین در ایران یک طرح شکست‌خورده و من‌درآوردی بود. آنچه در دنیاست وی‌اودی است که همان نسخه خانگی محسوب می‌شود که به جای دی‌وی‌دی روی پلتفرم‌ها با تیراژ بالاتر عرضه می‌شود. این یک امکان خوب برای بالابردن تعداد مخاطب یک فیلم است اما معنایش اکران آنلاین نیست که کسی بیاید بلیت بخرد و در خانه فیلم تماشا کند. از این منظر اکران آنلاین یک طرح شکست‌خورده است».