حسام الدین علامه در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین اظهار کرد: برای اینکه برنامه‌های حوزه سالمندی اجرایی شوند باید به نکاتی توجه شود،  اول اینکه موضوعات سالمندی غالبا اموری بین‌بخشی بوده و دستگاه‌های مختلفی در فرایند رسیدن به یک هدف در حوزه سالمندی نقش‌های کوچک و بزرگ متنوع و مختلفی دارند؛ به‌عبارت دیگر موضوعات سالمندی بین‌بخشی بوده و شرکای متعددی وجود دارند که عموما به صورت مشخص و اختصاصی وظیفه قانونی برعهده‌شان گذاشته نشده است.

وی افزود: بخش عمده‌ای از خدمات سالمندی در حال حاضر به صورت همگانی، غیرتفکیکی و کلی با سایر گروه‌های سنی در حال انجام است؛ مثلا در ورزش همگانی همه گروه‌ها اعم از زنان، مدارس، سالمندان، کودکان و جوانان مخاطب برنامه ورزش همگانی هستند و یا همچنین ارایه خدمات حوزه سلامت و درمانی و یا استفاده از تخت‌های بیمارستانی به روال معمول در حال انجام به افراد مختلف است اگرچه بعضا بیشتر افراد بستری شونده در مراکز درمانی سالمندان هستند.

رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور تصریح کرد: نه تنها برای بخشی از نیازها و خدمات سالمندی تعریف خدمت و ماموریت اجرایی به صورت قانونی مشخص نشده است بلکه طبیعی است اگر وظیفه و ماموریتی متناسب با این تعریف و نیاز جدید شکل نگرفته باشد بنابراین در خلاء تعریف ماموریت دستگاه‌ها در حوزه سالمندی، برنامه و بودجه‌ای هم به صورت اختصاصی در نظر گرفته نشده است.

علامه گفت: در صورت تبدیل سند ملی سالمندی به قانون، بستر اجرای برنامه‌های هدفمند و علمی در حوزه سالمندی با همکاری منسجم تمامی دستگاه‌ها، نهادهای دولتی و غیردولتی و سازمان‌های مردم نهاد هموارتر می‌شود و می‌توان امید داشت که از افزایش امید به زندگی به عنوان یک فرصت مغتنم در جهت حفظ و ارتقاء سطح سلامت جمعیت روبه رشد سالمندان کشور بهره‌مند شویم.