ایمن بودن یا نبودن؟

شاید این «چغر بد بدن» در جهش‌های متعدد، به خبیثی تازه تبدیل شود که ایمنیِ قبلی به کار نیاید. احتمال بعدی، ابتلای بدون علامت مجدد باشد، در حالی که امکان انتشار آن به دیگران وجود دارد.

یک سال پس از شبیخون تاجداران هزارچهره، در معرض این پرسش مهم و چالش‌برانگیز هستیم که آیا پس از ابتلا، ایمنی موثری در فرد مبتلا ایجاد می‌شود یا نه؟! مقالات متعددی در این زمینه منتشر شده که معتبرترین آن‌ها در مجله  science  و براساس پیگیری ۷۴هزار فرد مبتلا تهیه شده و مبنای اصلی این نوشته است.

معمولا حدود پنج شش روز پس از ورود ویروس، علائم ایجاد شده و یک الی دو هفته بعد، سیستم ایمنی تحریک می‌شود و آنتی‌بادی تولید می‌کند و گاهی یک ماه طول می‌کشد تا به حداکثر خود برسد؛ و سپس کاهش می‌یابد. معمولا در بیماری‌های شدیدتر، این سطح بالاتر است. طبعا پس از بهبودی، سیستم ایمنی به سطح اولیه خود باز می‌گردد.

مساله این است که این ایمنی چه قدر موثر و تا چه زمانی‌ ماندگار است؟ یادمان باشد که ایمنی فقط از طریق هومرال/آنتی‌بادی ایجاد نمی‌شود و ایمنی سلولی/لنفوسیت‌هایT نیز نقش مهمی در این زمینه دارند. در همان مقاله ذکر شده که ابتلا به کرونا می‌تواند ۹۵درصد ایمنی موثر ایجاد کند که تا شش الی هشت‌ماه برقرار باشد؛ و حتی گاهی قابلیت ماندگاری تا پانزده‌ماه را نیز دارد. و این ایمنی الزاما ربطی به سطح آنتی‌بادی ندارد و برخلاف تصور قبلی، سطح Covid19IGG ملاک قطعی نیست.

حدس می‌زنم تا اینجا دو واکنش نسبت به مطلب من در خوانندگان ایجاد شده باشد.‌ عده‌ای با لبخند، خوش‌حال‌اند و برخی، مثال نقض در اطراف خود دیده‌اند. به دومی، اول پاسخ می‌دهم. چند فرضیه محتمل است. این موارد معدود، در مقیاس بالای مبتلایان، جزء همان «پنج درصد» طبقه‌بندی می‌شوند که ایمنی در آن‌ها ایجاد نشده است. احتمال دیگر، عدم درمان قطعی ابتلای قبلی و کشداری مرموز ویروس در بدن باشد و منفی‌شدن تست حلق هم ردکننده‌ی این فرض نیست. یا این‌که اصلا بیماری قبلی، کرونا نبوده. امروز شنیدم که تحقیقی شامل چهارهزار بیمار در قم انجام شده و فقط دونفر از این گروه، دچار کرونای دوباره شده‌اند.

حتما خیلی‌ها که مبتلا شده‌اند، الان خوش‌حال شدند که ایمن‌اند. قصد ندارم حال خوب‌شان را در این هوای دلپذیر بارانی خراب کنم اما به چند نکته دقت کنید. شاید این «چغر بد بدن» در جهش‌های متعدد، به خبیثی تازه تبدیل شود که ایمنیِ قبلی به کار نیاید. احتمال بعدی، ابتلای بدون علامت مجدد باشد، در حالی که امکان انتشار آن به دیگران وجود دارد. یعنی شما که ایمنی، علامت‌دار نمی‌شوی اما ناقل می‌شوی و دیگران را مبتلا می‌کنی. پس لطفا تا اطلاع ثانوی، حتی در صورت ابتلا و بهبود، همچنان اصول سه‌گانه پیشگیری را رعایت کنید.

مصطفی جلالی فخر

متخصص بیماری‌های داخلی

کد خبر: 1908

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 4 + 13 =