به گزارش آتیه‌آنلاین، چند سالی می‌شود که شاهد نقش‌آفرینی بازیگران سینما در جایگاه اجرا هستیم. این جریان ابتدا با برنامه خندوانه و سپس دورهمی ایجاد شد اما با اجرای محمدرضا گلزار در در مسابقه برنده‌باش، پژمان بازغی در کودک‌شو، حمید گودرزی در پنج ستاره و بعد هم کودک‌شو، سام درخشانی در مسابقه ایران، پوریا پورسرخ در ایرانیش، کامران تفتی در وقتشه، مهران غفوریان و بعدتر هم نادر سلیمانی در اعجوبه‌ها، سروش صحت در کتاب‌باز، اکبر عبدی در عبدی‌شو و مجید صالحی در ام‌شو به اوج خود رسید. با این حال و  با وجود بالا بودن تب مجری‌گری در بازیگران جدا از رامبد جوان، مهران مدیری و سروش صحت که از چهره های  تلویزیونی شناخته شده بودند، سایر این بازیگران حتی  اکبر عبدی با تمام طنازیش در این عرصه چندان کامیاب نبودند.

شهاب حسینی نخستین چهره‌ای بود که در دور تازه مجری شدن ستاره‌ها، اجرای یک برنامه اینترنتی را به عهده گرفت. این بازیگر محبوب که اتفاقا کارش را با اجرا در تلویزیون و برنامه «اکسیژن» آغاز کرد، بعد از ۲۲ سال مجدد به عرصه اجرا روی آورد و پشت میز گفت‌وگوهای «هم‌رفیق» نشست. « «هم‌رفیق» به کارگردانی شهاب حسینی که میزبان چهره‌های مختلفی از دنیای هنر و ورزش، خصوصا سینما ست بنا به گفته سازندگانش قصد دارد به جای بحث‌های سیاسی و چالشی، از رفاقت‌ها بگوید و سراغ میهمان‌های ویژه‌ای برود که کمتر در برنامه‌های گفت‌وگومحور حضور داشته‌اند. اما شهاب حسینی در این برنامه تا اینجای کار نتوانسته است توقع خیلی ها را برآورده کند، کشیدن مدام دست‌ها روی هم و خنده‌های مکرر و حتی بی‌دلیل شهاب حسینی در طول اجرا نشان از عدم تسلط او بر کار اجرا می دهد. از طرفی انگار این برنامه اتاق فکر ندارد و کسی نیست که به حسینی بگوید باید چگونه از مهمانش سؤال بپرسد و چالش ایجاد کند.

با این حال به دلیل حضور شهاب حسینی که محبوبیت بسیاری میان دوستدارانش دارد این برنامه با استقبال عمومی فراوانی مواجه شد و طبق آنچه انتظار می‌رفت، به دنبال موفقیت آماری برنامه هم‌رفیق بسیاری دیگر نیز به صرافت بهره‌برداری از این موفقیت افتاده اند. این روزها همزمان با برنامه «منو بشناس» با اجرای فرزاد فرزین خواننده موسیقی پاپ برنامه   «شب‌آهنگی» با اجرای حامد آهنگی در حال پخش است. سلبریتی‌هایی که از این استودیو به آن استودیو می‌روند و تنها چیزی که در هر شو در آن‌ها عوض می‌شود، لباس‌های‌شان است،

تا اینکه در اردبیهشت ماه خبر رسید که «پیشگو» با اجرای پژمان جمشیدی از اول خرداد به نماوا می‌آید. وقتی خبر انتشار یک برنامه گفتگومحور دیگر در پلتفرم‌های برخط پخش فیلم و سرالن بیرون آمد، خیلی ها منتظر یک برنامه تکراری و خسته‌کننده دیگر بودیم اما دو قسمت اول پیشگو همه حدس و پیش‌بینی‌ها را نقش‌برآب کرد. به نظر می رسد این برنامه تیم برنامه‌سازی و  اتاق فکری جوان و قوی دارد که در مقایسه با دیگر برنامه‌های گفت‌ و گومحور، سوالات خلاقانه‌تری برای مهمانان طراحی می کند. از طرفی پژمان جمشیدی طی گفت‌وگو با استفاده از شوخی و طنازی سعی می کند لحظات بامزه‌ای در برنامه ایجاد کند و ارتباط صمیمانه‌ای با مهمان داشته باشد تا فضای خشک و جدی بر برنامه حاکم نشود.

گفت‌وگوی پژمان جمشیدی با مهمانان برنامه، دو بخش دارد. جمشیدی در بخش اول گفت‌وگو، سوالاتی درباره گذشته می‌کند و به عنوان مثال می‌پرسد مهمانش دوست دارد در کدام دوره تاریخی زندگی کند، علاقه مند است با کدام شخصیت‌های مشهور ملاقات و صحبت کند یا چه لحظه خاصی است که او دوست داشته در آن حضور پیدا کند. در بخش دیگری از گفت‌وگو که مربوط به آینده است، به سال‌های بعدی زندگی مهمان پرداخته می‌شود و جذاب‌ترین بخش برنامه، همین بخش است. در این قسمت اتفاق‌های خوب و بد مختلفی برای ۱۰ سال آینده زندگی مهمان در نظر گرفته می‌شود و او باید از بین عددهایی که وجود دارد، ۱۰ «تقدیر» را به صورت اتفاقی انتخاب کند و بعد آن‌ها را به ترتیب زمانی که علاقه مند است اتفاق بیفتد، بچیند. این بازی‌گونه در دل خود کلی تزریق جهان‌بینی و فکر خوب و البته سرگرمی و خنده دارد. یعنی ایده‌آل‌ترین چیزی که می‌توان از یک برنامه گفت‌وگومحور انتظار داشت؛ البته که جذاب شدن این‌برنامه به‌شدت به مهمان هم بستگی دارد.

با این حال با دیدن یکی دو قسمت  نه می‌توان و نه باید برنامه‌ای را به‌کلی تحسین یا نقد کرد و باید منتظر ماند و  دید او در قسمت‌های آینده چه خواهد کرد.