به گزارش آتیه‌آنلاین، سال ۱۴۰۰ مطابق سال گذشته با خبرهای کرونایی و تعطیلی کسب و کارها آغاز شد؛ ضرورت‌های وضعیت کرونایی کلانشهرهایی همچون تهران، کتابفروشی‌ها را با وجود تلاش اتحادیه ناشران و کتابفروشان برای خروج این صنف از فهرست مشاغل درجه ۲ و ۳، نزدیک به یک ماه به تعطیلی کشاند. در این میان قیمت کاغذ که در ماه‌های پایانی سال گذشته از بندی ۳۷۰ هزار تومان به بندی ۶۲۰ هزار تومان افزایش یافته بود، پس از تعطیلات نوروزی در حالی که تنها ۳ روز از آغاز فعالیت بازار در سال جدید نگذشته بود با یک افزایش ناگهانی به بندی ۶۹۰ هزار تومان رسید. اگرچه مطابق آخرین خبرها، قیمت کاغذ از بندی ۷۰۰ هزار تومان در هفته سوم فروردین ماه به ۶۱۰ هزار تومان کاهش یافته اما این کاهش قیمت‌ها تنها در برند چینی مطرح بوده و برند اندونزی و کاغذ روزنامه، همچنان روند افزایش قیمت را طی می‌کنند. بر همین اساس کاغذ روزنامه هر کیلو ۱۸ هزار و ۵۰۰ تومان و کاغذ تحریر اندونزی نیز بندی ۷۸۰ هزار تومان به فروش می‌رود و در سایر انواع کاغذ به جر کاغذ گلاسه نیز روند افزایشی در قیمت‌ها به چشم می‌خورد.
با این حال مسئولان همچنان به تولید داخلی کاغذ بی‌مهر هستند به گونهای که امروز تولید داخلی کاغذ چاپ و تحریر تقریبا وجود ندارد، کارخانه‌های کارون و پارس که مدتی مدیدی است تحریر را تعطیل کرده‌اند و مازندران نیز که از ابتدای سال با تغییر مدیریت و سیاست شرکت سرمایه‌گذار انتظار می‌رفت به تولید تحریر به عنوان بزرگترین کارخانه تولید کاغذ چاپ و تحریر در کشور توجه ویژه‌ای داشته باشد، حالا علاوه بر تغییر کاربردی خط تولید چاپ و تحریر خود به دلیل تأمین نشدن مواد اولیه تولید و عدم همکاری با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند.
تولیدمان در کاغذ تحریر صفر است
ابوالفضل روغنی‌گلپایگانی که درحال حاضر رئیس سندیکای کاغذ و مقواست درمورد بحران کاغذ و گرانی‌های آن در دهه ۹۰ می‌گوید: «از حدود سال ۹۱ ـ ۹۰ بود که رهبر انقلاب در بازدید از نمایشگاه کتاب تهران بر سروسامان دادن به مساله تولید داخلی کاغذ تاکید فرمودند، بعد از آن کمیسیون فرهنگی مجلس از دولت خواست این مهم را جدی گرفته و سروسامان دهد، در مجلس کماکان جلساتی برگزار می‌شد و رئیس کمیسیون فرهنگی آن دوره یعنی سالک تلاش‌های بسیاری کرد، اما متاسفانه این موضوع در سال ۹۵ به بعد رها و به نوعی از دستور کار خارج شد. از طرفی هم چون شرایط عرضه متفاوت بود کشش به سمت واردات بیشتر شد تا زمانی که ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات کاغذ اختصاص پیدا کرد و رسما شرکت‌های داخلی زمین‌گیر شدند. چراکه به مواد اولیه تولید، ارز ۴۲۰۰ تومانی تعلق نمی‌گرفت. درمقابل برای واردات کاغذ خارجی ارز دولتی پرداخت می‌شد؛ ارزی که نه سر سفره مصرف‌کننده رفت نه سر سفره ناشران و مطبوعات. از سال ۹۷ به بعد انگیزه تولید هم کم‌کم از میان رفت و حالا به مرحله‌ای رسیده‌ایم که تولید کاغذ تحریر در کشور به صفر رسیده است.»
فرصت برای تولید فراهم است
روغنی معتقد است برای هیچ مسئولی در این کشور این بازار آشفته کاغذ مهم نیست و می‌گوید: «الان اگر برای این مشکل گرانی، ناشر یا کسانی که به کاغذ روزنامه احتیاج دارند، چیزی بگویند در جواب‌شان گفته می‌شود که فعلا بحث دارو در اولویت است؛ اینکه واردات انواع کاغذ از فهرست ارز ترجیحی خارج شده است، با شرط اینکه سایر شرایط را برای تولید داخلی فراهم کنند، فرصت خوبی است. برای نمونه باید واردات را مدیریت کنند، ارز به واردکننده به صورت گسترده ارائه نشود، هرچند در این صورت قیمت‌ها دچار افزایش خواهد شد، اما درمقابل شرایط نرمال برای تولید و مصرف‌کننده حاصل می‌شود.»
نظر شما