به گزارش آتیه آنلاین، هر چهار نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا دو بازی خود را پشت سر گذاشتند در این بین تیم تراکتورسازی تبریز که پیش از این سه سال از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا دور بود و به نظر می‌رسید با شور و اشتیاق و عطش بیشتری مسابقات را آغاز کند، در دو بازی خود به دو تساوی رضایت داد و تنها توانست دو امتیاز کسب کند. دو امتیازی که کار شاگردان رسول خطیبی را برای صعود کمی دشوار کرد و به اما و اگر کشاند.

نگاهی به تاریخ حضور تیم تراکتورسازی تبریز در لیگ قهرمانان آسیا نشان از این دارد که این تیم به جز  سال ۲۰۱۶ که ابتدا الهلال را در گروه خود با چهار گل شکست داد و بعد  با یک باخت سرافرازانه مقابل النصر امارات تورنمنت را ترک کرد، دیگر نتوانست به موفقیت چشمگیری دست پیدا کند و در واقع این تیم همیشه در آسیا تیم بی خطری به شمار می‌رفته. این بار اما با توجه به دوری سه ساله و حضور بازیکنان بزرگ و با تجربه در کنار بازیکنان جوان تر و بومی و از طرفی بهره بردن از یک مربی جوان مانند رسول خطیبی، پیش بینی می شد شاهد تراکتورسازی بهتری در این نبرد آسیایی باشیم. اما اینگونه نشد و تراکتور تنها ناکام در بین چهار نماینده ایران در این دو بازی لقب گرفت.

تفاوت بزرگ تراکتور با سال‌های گذشته اینجاست که آنها نه مانند دوران پیش از محمدرضا زنوزی، وابسته به ستاره‌های سرباز لیگ بودند و نه مانند چند سال قبل، به خریدهای گران‌قیمت و اسم‌های دهان‌پرکن تکیه می‌زدند. تراکتور امسال شاید آنتونی استوکس، کوین کنستانت و یا احسان حاج‌صفی نداشته ‌باشد اما یک شاکله از بازیکنان بومی دارد که روح تیمی پیروزی‌طلبانه و گمشده تراکتور را می‌توانند بازیابی کنند. برای همین است که کارشناسان معتقدند تراکتورسازی می توانست نمایش بهتری از خود در این دو بازی ارائه دهد و در مقایسه با سه نماینده دیگر ایران از حد مورد انتظارش کمتر ظاهر شده استو

چالش بزرگ تیم تراکتورسازی برای صعود از گروه و عبور از مرحله مقدماتی، تقابل با تیم پاختاکور یعنی صدرنشین فوتبال ازبکستان ، همچنین صدرنشین لیگ عراق و تیم شارجه پرمهره است؛ که این کار را برای تراکتور سخت کرده و موجب شده هنوز تکلیف صعود یا عدم صعودش مشخص نشده باشد. صعود از این گروه مأموریت آسانی برای پرشورهای تبریز نیست. تیم تراکتورسازی بازی اول خود مقابل پاختاکور را در حالی مساوی کرد  که امید گلزنی آنان 47/2 در مقابل 39/1بود. هرچند خط حمله آنان در برابر شارجه کم‌فروغ‌تر بود، ثبت ۵۱۱ پاس با دقت ۸۴ درصد و مالکیت ۵۱ درصدی توپ حاکی از آن است که تراکتور تیم نیم‌فصل اول نیست که بخواهد با اتکا به دفاع و ضدحمله برابر رقبای سرسختش تساوی بگیرد و به همین تک امتیازها قانع باشد.

 اندوخته رسول خطیبی و شاگردانش برای صعود از گروه خود در لیگ قهرمانان روی کاغذ کافی به نظر می‌رسد. اما آنچه واقعیت دارد این است که تراکتورسازی برای بقا و نمایش بهتر در لیگ قهرمانان آسیا به انگیزه و اشتیاق بیشتری نیاز دارد و هواداران این تیم نیز بی صبرانه منتظر هستند که یک تراکتورسازی واقعی را در آسیا ببینند.