طرفه آنکه در زمان این تقدیر، رئیس‌جمهور تأکید کرد: «پشتیبانی واقعی و مانع‌زدایی مؤثر از مسیر تولید از طریق گسترش دولت الکترونیک قابل انجام است.» نکته‌ای مهم که اجرای فرموده نوروزی مقام معظم رهبری را یادآور شد و نشان می‌داد سازمان تأمین‌اجتماعی در کمتر از دو سال گذشته تا چه حد مسیری پیشرو و مدرن را پیموده است.

سال‌هاست که در کشورمان سخن از لزوم ایجاد و گسترش دولت الکترونیک به میان می‌آید، اما آیا تمامی‌ سازمان‌ها، نهادها و سایر بخش‌های اجرایی در طول دو دهه گذشته توانسته‌اند به این مهم جامه عمل بپوشانند؟

برای پاسخ به این سؤال کافی است به چند نمونه از این الکترونیک‌سازی‌های گوناگون سر بزنید. مکان‌هایی که در آن همه ‌چیز به سبک سالهای قبل اجرا شده و تنها بجای «آنالوگ»، رخت «دیجیتال» بر تن کرده‌اند. در امور ثبتی، تمامی ‌مدارک همچنان کاغذی است و تنها با اسکن آنها، نام دیجیتال به خود گرفته‌اند. به این مفهوم که برای دریافت هر خدمتی باید به صورت فیزیکی به اداره مربوطه (و یا برون‌سپاری‌های کوچکتر) مراجعه کرده و با ارائه مدارک فیزیکی، مسئول باجه مربوطه را در جریان چالش خود بگذارید تا وی اسناد شما را چاپ کرده و با ممهور کردن، دوباره به خودتان عودت دهد! در واقع این دور باطل تنها نام دولت الکترونیک را یدک می‌کشد و از واقعیت کاربردی بودن، به دور است.

کاری که در سازمان تأمین‌اجتماعی انجام و شایسته تقدیر شناخته شد، حذف مطلق کاغذ و کاغذبازی بود؛ عاملی که به گفته رئیس‌جمهور، مانع تولیدی است که مدنظر رهبری انقلاب است.

خدمات ۳۰۷۰ و مهمتر از آن، حذف دفترچه‌های درمانی نماد تسهیل در امور است؛ رویه‌ای که در آن افراد، لزومی ‌به تخصیص زمان برای رسیدگی به یک مشکل اداری نداشته و حتی ساعتی را دست از تولید و روند عادی کار روزمره خود برنمی‌دارند.

کار بزرگ مصطفی سالاری و تیم اجرایی او ثابت کرد که «دولت الکترونیک حقیقی» کاملاً عملی است و تنها نیازمند اندکی جسارت و تلاش بسیار است، اما آیا این تنها نکته درخشان کارنامه آنهاست؟ وصول مطالبات سازمان تامین اجتماعی از نهاد دولت پروژه‌ای عظیم بود که به همت همین تیم اجرایی حاصل شد؛ روندی که امید است از دل آن بتوان دور جدیدی از متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان را اجرایی کرد. در این میان، چه تقدیری بالاتر از آنکه برای شمار سرنام خدمات این گروه، مجالی بیش از آنچه در اینجا نگاشتم نیاز است.

والسلام