پژوهشگر حوزه طنز و منتقد هنرهای تجسمی گفت: طنز می‌تواند آخرین مرحله تکامل نقد ادبی باشد، این طنز است که ظرف خودش را انتخاب می‌کند، رگه‌های شوخ طبعی و طنز را در حوزه سیاست، جامعه‌شناسی، خرده فرهنگ‌ها، فرهنگ عامیانه و...می توان پیدا کرد، این اتفاق در ایران نیز اجتناب‌ناپذیر است.
