ناخن جویدن یکی از شایع‌ترین رفتارها بین کودکان است. اختلال جویدن ناخن که در اصطلاح پزشکی به نام «اونیکوفاژی» نیز شناخته می‌شود، یک رفتار و عکس‌العمل عصبی است که افراد در مقابل فشار عصبی یا استرس از خود نشان می‌دهند. جویدن ناخن در کودکان ۳ الی ۱۲ بیش از سایر گروه‌های سنی رایج است. این کار در ظاهر به کودکان آرامش می‌دهد. جویدن ناخن علاوه بر اینکه نشان از یک اختلال روانی دارد، در صورت ادامه می‌تواند آسیب‌های روحی و جسمی زیادی به فرد درگیر وارد کند. آمار ها نشان می‌دهد حدود ۳/۰ تا ۷/۰ درصد از کودکان عادت به جویدن ناخن دارند. در واقع ناخن جویدن در کودکان یک عادت یا رفتار نامناسب است که ممکن است تا نوجوانی ادامه یابد. کودکان ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، اضطراب و تنش محیطی، عدم توجه و تمرکز، تقلید از دیگران و… شروع به جویدن ناخن و ادامه دادن آن کنند. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا گفت‌وگویی داشته باشیم با دکتر مهدخت یساولی؛ روانشناس کودک و نوجوان که در پی می‌آید .
