«قورباغه»، «می خواهم زنده بمانم»، «سیاوش»، «ملکه گدایان» و «خوب، بد، جلف؛ رادیو اکتیو» این روزها عناوین اصلی سریال های در حال پخش شبکه نمایش خانگی را تشکیل می دهند. سریال هایی که هر کدام سرشار از خشونت های غیرمعمول و غلوشده اجتماعی است و در روزهایی که مخاطب بیش از هر زمان دیگری فضایی آرام و بدون تنش را طلب می کند، لزوم مدیریتی نظام مندتر را در این حوزه گوشزد می کند.
در همین ارتباط یک منتقد از نبود تنوع در ژانرهای سریال‌های نمایش خانگی و تلویزیون انتقاد و عنوان می کند: «خشونتی که در این سریال ها نمایش داده می‌شود، حالتی اغراق آمیزشده از خشونت جامعه است؛ این در حالی است که هنرمند باید در جهت تلطیف فضای خشن جامعه گام بردارد.»
