بر اساس ماده ۴۱ قانون کار، حداقل دستمزد کارگری بر اساس نرخ تورم و با توجه به هزینه زندگی یک خانوار کارگری یا همان «سبد معیشت» مشخص می شود و این درحالی است که این موضوع، به طور معمول در بخش «معیشت» خانوار کارگری در طی دهه های گذشته همواره مورد غفلت قرار گرفته و موضوع بسیار اثرگذار و قابل اهمیت «تامین معاش»، نادیده گرفته شده است.
بررسی‌های دستمزد دریافتی کارگران در دهه‌های گذشته نشان می‌دهد که معمولاً بین سبد معیشت تعیین شده توسط مراجع ذیربط مورد تائید و حداقل دستمزد پایه مشخص شده و مورد تصویب برای کارگران فاصله معناداری وجود داشته است.
