براساس تعریف سازمان ملل متحد، کشوری که بیش از ۷ درصد از کل جمعیتش سالمند باشد، کشوری سالمند به حساب میآید؛ براساس آخرین آمارها حدود ۵.۷ تا ۷ درصد جمعیت کشور را سالمندان تشکیل میدهند و به عبارتی مهمترین مسئله کشور موضوع سالمندی است. در همین راستا ارائه خدمات پیشگیری در سطوح مختلف به افراد سالمند در کاهش میزان اختلالات و معلولیتهای دوران سالمندی تاثیرگذار است.