دهه‌هاست که کارگران در قالب جامعه بزرگ کار و تولید بر اساس عدم تفکیک شرایط کارهای دائم و موقت از یکدیگر، با امضای قراردادهای موقت و کوتاه‌مدت، از حقوق قانونی خود در خصوص بهره‌مندی از اشتغال و قراردادهای دائم کار بی نصیب مانده و امنیت شغلی به عنوان یکی از مهم‌ترین بسترهای انگیزشی نیروی کار، در این سالها دور از دسترس کارگران بوده است.
