یک پژوهش به بررسی تطبیقی تشکل های کارگری در آمریکا و سوئد پرداخته است. دلیل اصلی چنین مطالعه ای آن است که با کاهش قدرت تشکلهای کارگری در ایران، هرگونه بیان اعتراض و کنشگری کارگران در رابطه با احقاق حقوق، می تواند منجر به تعویق افتادن حقوق، اخراج بی قاعده و موقتی سازی قراردادهای آن ها شود که علاوه بر صدمه زدن به امنیت شغلی و امنیت روانی کارگران، امکان مطالبه حقوق مصرح آنان را نیز تا حد زیادی از آنان سلب می کند.
