همه ما اصطلاح «مناسبسازی» را شنیدهایم. اصطلاحی که ناظر بر آن است که محیطها باید بهگونهای طراحی شوند که افراد دارای معلولیت هم بتوانند همپای سایرین، در آنها تردد کنند. اما آیا مناسبسازی فقط به کاشیهای زرد پیادهروها یا دکمههای آسانسورها خلاصه میشود؟ آیا متولی مناسبسازی فقط دولت یا شهرداریها هستند؟ ما افراد عادی چطور میتوانیم به تحقق دنیای دسترسپذیرتر برای نابینایان و سایر افراد دارای معلولیت کمک کنیم؟