دسترسی عادلانه به خدمات درمانی و توزیع برابر منابع سلامت از اهداف اصلی نظام سلامت کشورها به شمار می‌رود. دستیابی به چنین هدفی، نیازمند برنامه‌ریزی‌های دقیق و رفع کمبودها است؛ یکی از چالش‌های اصلی مراکز درمانی کشور عدم وجود متخصص است؛ این مسئله به ویژه در شهرهای کوچک و مناطق دوردست و محروم بیشتر نمایان بوده و در مراکز درمانی این مناطق اعم از دولتی، تامین‌اجتماعی و حتی بخش خصوصی، جذب نیروی متخصص به سختی میسر می‌شود.
سازمان تأمین‌اجتماعی به عنوان دومین تولیدکننده درمان و بزرگترین خریدار خدمات درمانی در کشور همواره طرح‌ها و برنامه‌های گوناگونی را برای بهبود فرایندهای درمان و نیز دسترسی مناسب بیمه‌شدگان به این خدمات به اجرا می گذارد.
