بهرهمندی از ظرفیتها و توانمندیهای مختلف نیروی انسانی، منابع طبیعی، بسترهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، آموزش و همچنین کیفیت و گستره روابط بینالمللی کشورها، باید زمینه سیاستگذاری در حوزه ایجاد فرصتهای اشتغال برای اقشار مختلف جامعه باشد و نگاه صرف به هرکدام از رویههای ایجاد اشتغال، میتواند هدررفت فرصتهای بهرهمندی از دیگر زمینهها در راستای ایجاد اشتغال را موجب شود.